Miss Ülrich

Hr Ulrich
Helgi Júlíus
Alda Lilja
Beta
Frú Sigríður
Erla
Hafrún
Helga
Hildur
Karen Inga
Lilja Sif
Linda
Lísa
María Sif
Massinn
MH túttur
Orri
Pétur Örn
Ragga Dan
Sara Natasha
Soffía
Thelma
Unnur
Vesturfarar

Amnesty
Skólinn
Blogger
Unifem
Unicef
Mogginn
ABC barnahjálp

Karen

...Mælir með:
Að vera mamma:D

...ER Að LESA:
-The Amazing Maurice and His Educated Rodents eftir Terry Pratchett. Köttur og rottuhópur öðlast skyndilega mikla greind og geta talað. Þau fá í lið með sér strákling sem spilar á flautu og fara að pretta peninga út úr fólki. Bráðskemmtilegt!!

Nýlegir póstar

It´s facebook...

Back to school...

What to say, what to say?

Eldri póstar

föstudagur, mars 31, 2006

Odd as a cod

Gærdagurinn var ekkert smá furðulegur hérna í Skógarhlíðinni og þessi dagur virðist ætla að vera eins. Dagurinn í gær byrjaði með skilnaðarráðgjöf eld eld eldri borgara. En það er alltaf jafn huggulegt þegar að bláókunnugt fólk deilir með manni vandamálum sínum! Talsmaður útigangsmanna í Reykjavík kom hingað alsæll (ekki lengur útigangsmaður, bara gangsmaður) með vægast sagt vibbalegan leigusamning sem leit út fyrir að hafa verið staðgengill klósettpappírs áður en hann kom í mínar HENDUR. Það skal tekið fram að þetta var samt ekki það ógeðslegast sem ég hef móttekið hér því að ég hef líka tekið inn alblóðug skjöl og greinilegt að enn er fólk sem heldur að samningar séu ekki gildir nema þeir séu undirritaðir með blóði. Það lá við slagsmálum í röðinni, en það er mikið hjartans mál hjá sumu fólki að fá afgreiðslu á undan öðrum og svo ráfaði hér um stórskrítinn maður og reyndi að selja okkur handmálað páskaskraut frá Tékklandi, þegar við sýndum FORLJÓTA skrautinu hans ekki áhuga brást hann illa við og stormaði út sveiflandi skrautinu á hættulegan hátt.
En þetta var í gær og eftir vinnu var dagurinn afskaplega notalegur, liggja í sófa með sæta stráknum og lita á mér hárið, tónleikar/stand up með Pétri og Matta um kvöldið og þrátt fyrir að hafa ekki verið komin upp í rúm fyrr en að ganga 3 í nótt þá var það vel þess virði.
En dagurinn í dag byrjar jafn undarlega því að rétt í þessu var ég að sjá ekið (laust reyndar) á gamlann krúttlegan mann á bílastæðinu, ökuníðingurinn var svo klikkaður að í staðinn fyrir að fara út og kanna hvort væri í lagi með manninn þá skrúfaði hann niður rúðuna gargaði og steytti hnefanum í átt að fórnarlambinu, óður yfir því að manngreyið hafði næstum skemmt bílinn hans með gamla kroppnum sínum.
Ég afgreiddi svo gamla manninn og spurði hann hvort að allt væri í lagi og hvort hann væri nokkuð meiddur, hann vildi ekki meina að hann væri meiddur en hann gat samt ekki með nokkru móti munað kennitöluna sína hann var í svo miklu uppnámi.
En ég er með bílnúmerið hjá fíflinu og innan skamms verður uppboð á bílnum hans hahahahahahaha!

The odd cod

- Játaði Karen

fimmtudagur, mars 30, 2006

Longest Ear Hair

Radhakant Bajpai of Naya Ganj, Uttar Pradesh, India, has hair sprouting from the centre of his outer ears (middle of the pinna) that measures an incredible 13.2 cm (5.19 in) at its longest point. The length of the 50-year-old's pinna pelt was confirmed by medical examiner Dr. R P Gupta.

"Making it to Guinness World Records is indeed a special occasion for me and my family," said Radhakant. "God has been very kind to me."

- Játaði Karen

I will fear no evil

Ein besta leiðin til að hafa stjórn á fólki er í gegnum ótta!
Einstaklingar og allt upp í ríkistjórnir beita ótta eins og vopni, og fjölmiðlarnir kynda undir hræðslubálið. Sumir foreldrar nota ótta til að aga börnin sín, yfirmenn til að ná árangri frá undirmönnum sínum og stjórnmálaflokkar til að fá fólk til að kjósa sig. Ég er himinlifandi að vera blessuð með nógu miklu kæruleysi, sem gerir það að verkum að ég óttast ekkert sérstaklega hluti eins og fuglaflensu, hryðjuverk og náttúruhamfarir. Mér finnst dapurt og sárt að það skuli fólk vera að deyja úr smitsjúkdómum, sprengjuárásum eða í jarðskjálftum. En ég óttast ekki að ég verði þessum hlutum að bráð. Ég held að ég hafi tekið þetta bara út sem barn, ég var stanslaust hrædd þegar ég var krakki. Ég var hrædd um að ég myndi vakna og mamma og systkini mín væru horfin, að foreldrar mínir myndu deyja, að það kæmi kjarnorkustríð, að ég yrði dópisti þegar ég yrði unglingur, að ég myndi vakna og vera orðin blind. Ég svaf varla á nóttinni ég var svo hrædd um alla þessa hluti, en viti menn ég hef enn sjón, ég hef aldrei prófað fíkniefni og enn er ekki búið að bomba heiminn í klessu með kjarnorkuvopnum. Að missa ástvini er því miður eitthvað sem við þurfum öll að upplifa og því telst það eiginlega ekki með.
Ótti getur verið góður þegar hann kemur í veg fyrir að við setjum okkur í óþarfa hættu, en undir áhrifum hans missum við oft almenna skynsemi okkar og verðum bara eins og rollur í brennandi fjárhúsi.
Það er ágætt að hafa það í huga þegar á okkur dynur hræðsluáróður um fuglaflensu, afleiðingar þess að grín var gert að Múhameð spámanni, kjarnorkuframleiðslu Írana, og brottför varnarliðsins (Guð, hver á þá að passa okkur).
Við getum eytt öllu lífinu í að óttast dauðann en á endanum kemur hann samt!

- Játaði Karen

miðvikudagur, mars 29, 2006

Ghosts and goblins

Mér skilst að það sé einhver ung kona sem er að kvarta undan draugagang í húsi sínu á Stokkseyri. Ég get sko sagt ykkur draugasögu um gamla húsið mitt sem brettir upp á táneglurnar á ykkur.

Frá því að ég var tæplega 10 ára og þangað til ég var 16 þá bjó ég á Víðimelnum, á besta stað í vesturbænum. Þegar við fluttum inn þá var húsið í frekar mikilli niðurníðslu og hafði ekki farið vel hjá fyrri eigendum. Mamma og pabbi létu rífa allt út og breyta og þá byrjaði draugasagan. Hver einasti sem kom nálægt því að hrófla við húsinu lenti í einhverju slæmu, maðurinn sem skipti um glugga fékk hjartaáfall, sá sem skipti um hurðarnar svipti sig lífi, þeir sem brutu niður veggina lentu í bílveltu og létust báðir og píparinn blindaðist á öðru auga.
Þetta gerðist á nokkrum mánuðum á meðan breytingarnar stóðu yfir.
Við börnin vorum alltaf skelfilega myrkfælinn í húsinu og vildum aldrei fara í kjallarann ein. Hundurinn okkar gelti og urraði að einhverjum sem enginn sá og hann fór aldrei einn í kjallarann heldur stóð með hárinn út í loftið og vældi ef að hann átti að fara þar niður.
Hjónin sem fluttu inn á eftir okkur bjuggu í húsinu í 2 vikur, hann var miðill og sagðist ekki fá stundlegan frið í þessu draugahúsi.
Eftir á að hyggja skil ég ekki í foreldrum mínum að hafa flutt þarna inn eftir allar hamfarirnar! Ég er búin að gera mitt besta að nýta mér aðstöðuna hér í vinnunni til að grafa upp eitthvað um sögu hússins en það gengur erfiðlega... spooky!

- Játaði Karen

þriðjudagur, mars 28, 2006

The wedding planer

Ég vaknaði í morgun við tístið í símanum sem var að minna mig á að hunskast á fætur, ég stakk símanum undir koddann og reyndi að kæfa hann í von um aðeins meiri hvíld en hann ríghélt í lífið, bölvuð ótuktin.
Ástæðan fyrir syfju minni var sú að ég var andvaka heillengi í gærnótt, brjálað rok og ég beið eftir því að húsið tæki á flug í mestu látunum. Á meðan ég lá andvaka og hlustaði á storminn, hugsaði ég um hana Lóu mína. Lóa er nefnilega að fara að gifta sig næsta sumar og ég fór að hugsa til baka ein 10 ár þegar ég kynnti hana fyrir tilvonandi eiginmanni hennar. Þegar vinkona manns til 20 ára er að fara að gifta sig þá finnst manni rúmt ár lágmark til að undirbúa gleðina. Ég velti fyrir mér hvort að ég fengi kannski að sitja í gullstól og jafnvel með litla kórónu í brúðkaupinu því að það er nú allt mér að þakka að þau eru saman!!!
En það er nokkuð ljóst að vertíðin í brúðkaupum er að hefjast og ég veit að ég er amk að fara í 3 stk á næstu mánuðum.
Hún Aníta sem vinnur með mér í Baðhúsinu er algjör gullmoli, við vorum að spjalla í síðustu viku og hún segir við mig "Karen finnst þér ekki frábært að núna eru allir komnir á fast" og með þessu átti hún við hvað ástarlífið hefur blómstrað í Baðhúsinu með tilheyrandi óléttubumbum og hamingju. "Jú það er æði" svaraði ég annars hugar. "Já, meira að segja þú" sagði hún og náði þar með fullri athygli minni. "Hvað meinarðu" spurði ég með ísköldum rómi. "Æji Karen, manstu ekki hvað þú varst bitur piparjúnka þegar ég hitti þig fyrst?" Eins yndislegt og það er að heyra farið svona fögrum orðum um mann þá var mér skapi næst að tækla lilluna og vaxa af henni augabrúnirnar, hver yrði bitur þá. Hún er samt bara svo endlaust mikið krútt að það er ekki hægt að vera reiður út í hana frekar en maður reiðist krúttlegum kettlingi. Það var nokkrum dögum seinna sem að samræður okkar snérust enn og aftur um rómantík og hún spurði mig hvort ég væri spennt fyrir brúðkaupum, nei, svaraði ég ekkert sérlega, eins mikil prinsessa og ég er þá hefur hvíti kjóllinn og allt húllumhæjið aldrei heillað mig sérstaklega. Þetta fannst henni stórfurðulegt og sýndi mér draumabrúðarskóna sína á netinu.

Hennar konunglega hátign Karen prinsessa alheimsins

Hmmm hvar stakk ég kórónunni???

- Játaði Karen

föstudagur, mars 24, 2006

Reincarnation

In a Past Life...

You Were: A Famous Spice Trader.

Where You Lived: Turkey.

How You Died: Buried alive.

Who Were You In a Past Life?

Ég veit ekki með ykkur, hvort þið trúið á fyrri líf og allt það en mér amk finnst það frekar spennó tilhugsun. Ég hef einu sinni farið til miðils og hún sagði mér nokkra hluti um fyrri líf. Eitt var það að ég og systursonur minn höfum verið samferða áður og að ég hafi líka verið Ástralskur native einhvern tímann. Það er víst einhver kona í Reykjavík sem tekur að sér að lesa í fyrri líf fólks sem og kenna fólki að spila á píanó, spurning hvort maður ætti að tékka á henni. Ég hef samt mínar grunsemdir um hvað ég var að bralla í fyrri lífum og ég skal alveg deila því með ykkur.

Nr 1
Ég var einhvern tímann vond manneskja sem að drap einhvern/einhverja með hníf, ástæðan fyrir því að ég er fullviss um þetta er sú að ég er virkilega heilluð af hnífum, mér finnst mjög notaleg tilfinning að munda hnífa sjálf en á erfitt með að vera í kringum fólk sem er að nota hnífa. Er eitthvað smeyk um að vera stungin.

Nr 2
Ég var einhvern tímann viðstödd nornabrennu, ég var örugglega ekki brennd sjálf heldur var bara vitni af aftökunni. Ástæðan fyrir því að ég er viss um þetta er sú að þó að ég finni hræðilega til með þeim sem hafa verið brenndir lifandi þá get ég líka sett mig í spor þeirra sem voru viðstaddir, viss um að lyktin og óhljóðin hafi verið viðurstyggð.

Nr 3
Ég var einhvern tímann þræll eða ambátt, líklegast svört á bómullarökrunum,
ég á afskaplega auðvelt með að ímynda mér frelsissviptinguna og þá tilfinningu að ráða ekki eigin örlögum.

Það er tilhneiging hjá fólki að halda alltaf að það hafi verið einhver mikilvægur og frægur í fyrri lífum og ef ég ætlaði að gera slíkt hið sama þá myndi ég segja að ég hefði verið Jack the Ripper og Heinrich Kramer og að ógleymdum Kunta Kinte. En ég er nokkuð viss um að það sé bara vitleysa.
Það er samt soldið gaman að pæla í þessu bara svona uppá grínið!

- Játaði Karen

miðvikudagur, mars 22, 2006

greeklandish

καλημέρα παιδιά!
σήμερα θέλω για να μιλώ ελληνικά!
εντάξει?

Góðan dag börn!
Í dag langar mig að tala grísku!
Ok?

Ég vaknaði í morgun kl 5:40 en ég lét mér ekki detta í hug að fara að pumpa eins og ég hafði planað. Eftir að vinna í 14 tíma í gær þá var ég ekki alveg nógu úthvíld þegar ég vaknaði. Svo það var bara stillt klukkan upp á nýtt og haldið áfram að kúra.
Afrekaði meira að segja að verða sein í vinnuna og geri aðrir betur :Þ
Ég lá upp í rúmi í morgun og nennti ekki á fætur og fór því að rifja upp grískuna mína. Ég hef af því miklar áhyggjur að ég missa niður þetta skemmtilega mál og væri alveg til í að demba mér í svona 2 vikna frí til Grikklands að.....

flatamaga á þessarri strönd á Elafonissi

og borða svona Souvlaki gyros

og drekka svona frappe

Hver er til í að koma með :)

- Játaði Karen

þriðjudagur, mars 21, 2006

I´m all alone

Þegar ég vaknaði kl 5:40 í morgun þá leið mér alveg eins og Palla sem var einn í heiminum. Þið munið eftir honum Palla, well ég var alveg eins og Palli í morgun. Ég horfði út um gluggann og hvergi var kveikt ljós og hvergi var nokkur hreyfing, ég fór út í snjóinn og það var alger þögn. Þegar Palli var einn þá fór hann og náði sér í pening, brenndi hafragraut, keyrði slökkviliðsbíl og fékk sér fullt af nammi. Ég fór bara í ræktina og komst fljótt að því að ég er ekki ein í heiminum né ein svo klikkuð að vakna á ókristilegum tíma til að massa það.

Við Óli vorum boðin í mat í gærkvöldi hjá Dabba og Dísu vinafólki Óla, höfðum það rosa huggulegt og alltaf gaman að kynnast nýju fólki. Þau Dabbi og Dísa eru að fara að gifta sig og þar sem að ég þekki afskaplega færann förðunarfræðing þá bauðst ég til að kanna hvort hún væri laus í Brúðarförðun fyrir Dísu. Þar með kom gullmoli kvöldsins því að ég hringdi í Öldu Lilju og spurði "Ertu laus í Brúðarförðun 08.júlí" og svarið sem ég fékk var " Guð, ertu að fara að gifta þig og þú segir mér það svona", ég í sakleysi mínu lét mér ekki detta í hug að þessi bón mín gæti verið misskilin!! En það var ógeðslega fyndið engu að síður.

Langur dagur í dag, er að vinna kvöldvakt í Baðhúsinu eftir langa pásu, verð eflaust eins og Night of the living dead um 22:30 í kvöld.
Það er ekki tekið út með sældinni að vera fegurðardrottning og prinsessa.

Karen var ein í heiminum

- Játaði Karen

mánudagur, mars 20, 2006

Cutest ever

- Játaði Karen

I feel like dancing

Það er fátt eins skemmtilegt og að lenda á surprise djammi! Á föstudaginn eftir vinnu fór ég að massa það í Body pump og þegar ég kom heim var Óli búin að bjóða Þóru og Nonna í mat. Við vorum öll haldin einhverri pínu sjálfsblekkingu því að við þóttumst ekkert ætla á djammið fyrst, samt voru allir tilbúnir með helling af áfengum veigum. En eins og svo oft áður þá endaði þetta í tómu bulli og vitleysu, já og ísköldum Kamakazi skotum. Óli eldaði dýrindis mat handa okkur og krakkarnir kenndu mér nýtt spil sem að ekki er hægt að svindla í og var það afskaplega skemmtilegt fyrir utan það að ég vann ekki.
Seint og síðar meir var haldið í bæinn þar sem við tjúttuðum frameftir. Ég dansaði sem óð kona allt kvöldið, fyrst við Þóru og svo héldum við Nonni uppi heiðri hópsins með trylltum dansi til kl 6 um morguninn. Þvílíkt workout og ég sigldi heim í kanó á svitafljóti hahahahaha! Restin af helginni vann ég í því að skjóta rótum í sófanum og horfa á endalaust mikið tv. Nonni kom með myndina Memoirs of a Geisha sem er rosalega fín, við Þóra höfðum báðar lesið bókina og var vel unnið úr sögunni. Eini gallinn var að leikaranir töluðu allir frekar bjagaða ensku sem að kom niður á frammistöðu þeirra en annars bara nammi namm. Er vel hvíld eftir helgina og ætti því að vera vel upplögð fyrir vinnuvikuna.......eða ekki.

Well there goes my weekend

- Játaði Karen

föstudagur, mars 17, 2006

Flying time

Fyrir ári síðan vissi ég ekkert um eftirfarandi hluti

Skilmálabreytingar
Útreikning stimpilgjalda á fasteignum
Skilyrt veðleyfi
Áritun skuldabréfa
Notarius Publicus
Búsetuleyfi
Kyrrsetningu
Kvöð
Lögráðamenn
Veðrétt
Muninn á stimpilgjöldum á bréfum með eða án vaxta
Fasteignamat á nýbyggingum
Skiptayfirlýsingar

Þetta eru nokkur dæmi um það sem ég er búin að læra á síðastliðnu ári, þá er það stóra spurninginn... Hefur þessi lærdómur auðgað líf mitt og gefið mér nýja sýn á veröldina?
Það er nefnilega það!

En ég kann að nota svona

- Játaði Karen

miðvikudagur, mars 15, 2006

Kamakazi Karen

Í gærkvöldi var kominn tími fyrir mig að fara í enn eina hættuförina, ég byrjaði að undirbúa mig heima, og reyndi eftir bestu getu að stappi í mig stálinu. Þegar ég var tibúin kvaddi ég strákana mína með kossi og uppgerðarbjartsýni, það var engin leið að vita hvernig þetta færi. Ég lagði af stað og því nær sem dró fundarstaðnum því hraðar barðist hjartað í brjósti mér. Efasemdar hugsanir ómuði í höfðinu á mér,
það var of langt um liðið síðan ég hafði síðast tekið að mér svona verkefni og ég óttaðist að þetta myndi verða mér um of. Sem betur fer þegar ég var mætt á staðinn var allt með kyrrum kjörum, ég læddist óséð framhjá hliðinu í skjóli myrkurs og laumaði mér inn. Skelfing.... nærvera mín hafði verið uppgötvuð og ég mátti taka á honum stóra mínum til að hafa bardagann af. Svitinn streymdi niður líkamann,hjartað og lungun voru við það að gefast upp undan álaginu og það eina sem hélt mér á fótum var adrenalínið og löngunin til að sjá sólina koma upp á ný. Þegar baráttunni var lokið lágu nokkrir í valnum, en þeir sem eftir stóðu, voru með þetta einstaka blik í augunum sem einkennir þá sem hafa horft í augu dauðans, geðveikisblik þess sem hefur farið að enda heimsins! Ég haltraði heim á leið, slösuð en á lífi!

Það er ógeðslega gaman í Body Pump!

Í dag er ég með svo miklar harðsperrur að það er vont að hugsa og hreyfa augun og mjög sárt að anda. En það er bara ljúft!

Svona bara uppá funnið þá er Kamakazi líka skot þar sem blandað er saman vodki og sítrónu/lime safi! Rosalega hressandi ískalt í litlum skömmtum

- Játaði Karen

þriðjudagur, mars 14, 2006

The legend of Karen Ülrich

Ég þeysi um berbakt á svörtum hesti með svarta skikkju og grímu, ef þið eruð ekki stillt risti ég stórt Ü á rassinn á ykkur! Miss Ülrich rides again!

Við smáfjölskyldan áttum rólega helgi og slökuðum á yfir heimabíó og kökubakstri því að stubburinn var svo kvefaður. Eins og venjulega þegar ég er að vinna á laugardegi þá var helgin alltof alltof fljót að líða. Ekkert smá leiðinlegt og ég var ekki tilbúin að mæta í vinnuna í gær. Sem betur fer var ekki baun í bala að gera og ég bara að rottast um embættið að þykjast vera busy. Var komin snemma heim sem er alltaf ljúft. Svo var O.C hjá Þóru mágkonu og bauð hún upp á dýrindis lax og kaffi eftir matinn og ég var eins sæl og hægt er að vera.

Ég er búin að vera í þvílíku nostalgíulkasti að hugsa um gamlar teiknimyndir síðan um helgina. Ég fékk að sofa út á sunnudaginn en feðgarnir fóru fram að dúlla sér. Ég var búin að liggja í 2 tíma þegar þeir voru greinilega eitthvað farnir að sakna mín og fyrst kom Hlynur inn settist á rúmstokkinn hjá mér og spurði "Karen, hvenær ætlarðu eiginlega að vakna?" Ekki leið á löngu þar til að Óli var mættur og laug því að mér að komið væri langt fram yfir hádegi sem að sjálfsögðu dugði til að rífa mig á lappir. Anyways þegar ég kom fram þá var Hlynur að horfa á Thundercats, sem er tvímælalaust dramatískasta barnaefni sögunnar. Ég var þvílíkur Thundercats fan þegar ég var krakki. Þið sem eruð á svipuðum aldri og ég, semsagt ROSALEGA ung munið eflaust eftir þessu og líka Gummibears, Trolls, Penelope Pitstop, Carebears, He-Man og fleiri snilldar þáttum. Einn þáttur sem ég man að ég og vinkonur mínar vorum sjúkar í var Jem and the Holograms sem var eiginlega alveg nákvæmlega eins og Súperman! Nema í staðinn fyrir að breytast í ofurhetju þá með hjálp Hologram eyrnalokkanna breyttist Jerrica Benton úr ungri konu sem rekur fósturheimili fyrir litlar stelpur í hina rokkuðu Jem sem er söngkona hljómsveitarinnar The Holograms.
Now that´s good tv!

- Játaði Karen

laugardagur, mars 11, 2006

The Wedding singer

Fór í brúðkaupið hjá Guðrúnu og Dodda í gær, fyrsta Túttann sem lætur til skara skríða og hengir á sig the Old ball and chain hahahahaha! Eins og ég sagði við stelpunar í gær, fyrst að sú fyrsta er fallin þá falla þær eins og flugur eftir þetta. Áður en við vitum af þá verðum við allar margra barna mæður ráðsettar EIGINKONUR!! Ég gerði mikið mál úr því þegar ég var að kveðja í gær að nota orðin eiginmaður og eiginkona eins oft og ég gat og spurði brúðina hvort að það yrði hér eftir þannig að ef að Doddi hringir þá gargar hún yfir allt" Afsakið ég þarf að taka símann, þetta er EIGINMAÐUR minn." Ég veit að ég myndi vera þannig. Við vorum 2 túttur sem að mættum makalausar og vorum við að velta því fyrir okkur að koma við í blómabúð láta gera brúðarvönd fara svo heim og ljúga að strákunum að við hefðum gripið vöndinn og núna væru þeir tilneyddir til að kvænast okkur..... undireins!
En athöfnin og veislan voru rosa hugguleg og var það ætlun brúðhjónanna að hafa þetta bara heimilslegt og náið. Presturinn var alveg frábær og sjaldan sem að maður heyrir fólk skella uppúr í kirkjulegum athöfnum. Eitt gullkornið sem hann kom með undir lokin var "Til hamingju Ísland, með þessi yndislegu brúðhjón" :D Brúðurin var líka algjör dúlla en þegar hún var spurð hvort hún vildi ganga að eiga hann Dodda sinn þá var svarið Já, já,já, já!
Við Tútturnar vorum pínu stressaðar að fara að flytja lagið okkar og frumsamda textann þegar við sáum að ömmur og afar brúðhjónanna voru á svæðinu og biðum við eftir að gamla fólkið var farið heim í háttinn áður við smeygðum okkur í sviðsljósið og slógum rækilega í gegn. Alltaf gaman að sjá að söngur manns getur snortið einhvern svoleiðis að þeir tárist..... ÚR HLÁTRI!!! En brúðurin kunni vel að meta sprellið sem og allir viðstaddir.
Eftir okkar frábæra atriði þá dreif ég mig heim enda þurfti ég að vakna til að mæta í vinnu í morgun. Núna er ég enn eina ferðina mætt að hlusta á Europop og sinna konum í Baðhúsinu.....en ekki mikið lengur!

- Játaði Karen

föstudagur, mars 10, 2006

Don´t matter if you are black or white??

Ég hef gaman af Dr Phil, mér finnst hann klár og hann kann sitt fag! Ég sá þátt eftir vinnu í gær þar sem að hann var að velja þátttakendur í 10 mánaða "Hætt´að vera svona feitur" prógram. Þáttakendur áttu lang flestir við alvarlegt offitu vandamál að stríða og þurftu að losna við allt að 100 kg. Allir voru þeir kvaldir vegna útlitsins og grétu þakklætistárum þegar Dr Phil rétti þeim hjálparhönd. Það er talið að um 40.000.000 manns í Bandaríkjunum eigi við offitu vandamál að stríða og þar af 3.000.000 sem teljast MORBIDLY OBESE sem getur varla verið annað en skelfilegt.
Allt þetta fólk er feitt af því að það velur að borða óhollt, hreyfa sig ekki, og viðhalda þeim lífstíl sem að gerði þau svona feit til að byrja með. Þó að þetta séu tölur frá U.S.A þá vitum við öll að offita er vaxandi vandamál hér heima í bókstaflegri merkingu. Við erum einfaldlega alltof góð við okkur og það er málið. En svo er það hin hliðin á peningum á nákvæmlega sama tíma eru þurrkar og hungursneyð að hafa áhrif á líf 11.000.000 manns í Austur-Afríku og þar af eru 7.000.000 manns í bráðri lífshættu ef að ekkert er gert. Hvernig getur það talist sanngjarnt að á sama tíma og lítið barn sveltur til bana í Kenya þá séu vesturlandabúar að hrynja niður úr sjúkdómum tengdum offitu. Ekki misskilja mig, ég finn virkilega til með fólki sem á við offituvandamál að stríða, en ykkur að segja þá á fólkið sem er að svelta til bana mikið frekar samúð okkar skilið. Stundum velti ég því fyrir mér hvað hann Guð er að hugsa!

Þetta er ekki í lagi!

Hamborgari, kók og franskar eða 1000.- kr til styrktar starfs Unicef?
www.unicef.is

1 pizza á 2480 kr eða 1900 kr fyrir 2 börn til að ganga í skóla, borða og fá læknishjálp í heilann mánuð?
www.abc.is

Hvað finnst ykkur??

- Játaði Karen

fimmtudagur, mars 09, 2006

The Desperate Housewife

Eftir erfiðan dag í vinnunni í gær fór ég að slaka á í kös af sparsömum neytendum í Bónus. Eftir þá skemmtilegu dægrarstyttingu fór ég heim að sýna mikinn myndarskap, ég vippaði fram kvöldmat og einu stk Speltbrauði með gulrótum og graskersfræjum! Namm namm og ekki nokkur leið að fá Óla til að smakka hahahahaha!
Eftir mat fór ég svo strax í Brúðkaupsundirbúning!!! Thats right!!!!
Því miður var það ekki mitt brúðkaup sem verið er að undirbúa eða á ég kannski frekar að segja sem betur fer! Við Tútturnar hittumst hjá Röggu og sömdum "dásamlegan" texta.... hóst hóst leirburð, við lagið sem að Dixie Cups gerðu ódauðlegt 1964 til heiðurs Brúðkaups Guðrúnar og Dodda. Í miðjum klíðum á meðan skáldagáfann flæddi út úr sérhverju líkamsopi kom í ljós að það vantar ekki skotfærinn þegar ég verð loks með herkjum og erfiðismunum gerð að heiðvirðri konu. Berbrjósta myndir, brjóstaskorur og sóðaskapur! Hlógum við mikið þegar Elín B rifjaði upp skemmtilegt atvik þegar ég flaug á hausinn blindfull í sumarbústað og hún náði mynd af mér í loftinu. Ég var sjálf búin að blokkera þetta úr minningunni en þetta rifjaðist upp og ég mundi að ekki nóg með það að ég datt á bossann heldur datt ég á bossann með rósavínsglas í hönd og hellti víni í AUGAÐ á mér. Já elskurnar geri aðrir betur! Það er ófáir skandalar sem hafa verið gerðir frammi fyrir blessuðu túttunum og er það líklegast ástæðan fyrir því að sú fyrsta er að fara gifta sig núna, og hélt því leyndu fram á síðustu stundu. "Gæsun Dauðans" hefur hangið yfir hausunum á okkur eins og sverð Demóklaesar síðan í MH! Ef að stelpurnar fá sínu framgengt þá verð ég líklegast að hlaupast á brott með Óla og gifta mig í laumi á Kópaskeri því að ef að þær fara að flagga allri vitleysunni sem að ég hef tekið þátt í og átt upphafið á í gegnum tíðina, þá gæti hjónabandið orðið það stysta í veröldinni. Ógilt um leið og saumó er búinn að halda ræðu um Brúðina hahahahahahhaha!

Á leið í Ástarkapelluna :)

- Játaði Karen

þriðjudagur, mars 07, 2006

What a day I´m having!

Going postal is an American English slang term, used as a verb meaning to become extremely angry, possibly to the point of violence. The term derives from a series of incidents from 1986 onwards in which United States Postal Service (USPS) workers shot and killed managers, fellow workers, and members of the police or general public. Between 1986 and 1997, more than 40 people were killed in more than 20 incidents of workplace rage. Following this series of events, the idiom entered common parlance and has been applied to murders committed by employees in acts of workplace rage, irrespective of the employer; and generally to describe fits of rage in or outside the workplace.

From Wikipedia, the free encyclopedia

Fæ byssuleyfið mitt eftir 3 daga múhahahahahahahhahahahaha!

- Játaði Karen

mánudagur, mars 06, 2006

Working for the open-naked

Ojbara hvað ég er andlaus eitthvað! Ferlega rólegt í vinnunni og ég að geispa golunni úr leiðindum.

Ég ætla því að reifa hér aðeins hápunkta helgarinnar!

Rauðvín er gott!
Sofa út er gott!
Láta greiða sér og farða er gott!
Fara á árshátíð á Hótel Sögu er gott!
Fara út á lífið með elskunni minni er gott!
Að slæpast allann daginn er gott!
Að fara snemma að sofa er gott!

Þetta eru hápunktarnir frá föstudegi til sunnudags :)

Dánartilkynningar og jarðarfarir!
Ástkær samstarfskona okkar Karen Ulrich, lést úr leiðindum á vinnustað sínum lengsta mánudag lífisins þann 6 mars 2006.
Þeir sem vilja minnast hennar eru beðnir að senda inn skjöl til þinglýsingar umsvifalaust.

Starfsfólk Sýslumanns

Take this quiz at QuizGalaxy.com

- Játaði Karen

föstudagur, mars 03, 2006

Mission Kullen

Ég snéri aftur í Ikea eftir vinnu í gær, auk þess að skemma puttann á Óla þá náði kommóðan að skemma sjálfa sig í leiðinni. Ég sá enga lausn á málinu nema að fara aftur og reyna að nota fortölu hæfileika mína til að fá nýja kommóðu. Djarft en mér fannst það þess virði að reyna. Ég burðaðist með 21 kg af kommóðu inn á þjónustuborðið og skellti því með dramatískum tilþrifum upp á borðið. "Góðan dag, get ég aðstoðað" spurði mig afskaplega indæl stúlka. Ég ákvað að það yrði einfaldast að segja bara satt, ég hafði ekki samvisku í annað þegar stúlkan var svona almennileg við mig. "Hæ, ég keypti þessa kommóðu hér í gær og sjáðu" ég opnaði kassann og sýndi henni hvar var brotið. " Úpps sagði hún, þetta er bara stórskemmt"
"já það er satt, svaraði ég" svo horfði ég beint í augun á henni og sagði "það er eins og EINHVER hafi misst þetta." Þar með var það afgreitt ég fékk nýja kommóðu og sagði bara sannleikann, semsagt... Plan A was a sucess. Ef ykkur finnst þetta siðlaust, þá skal ég segja ykkur frá Plan B og Plan C. Plan B þá hefði hún sagt nei við mig og umsvifalaust hefðu fagurgrænu augun fyllst af tárum og neðri vörin byrjað að titra, svo hefði ég sagt með skjálfandi röddu "En, en, en hvað með munaðarleysingjana, blessuðu litlu sakleysingjana, hvar eiga þeir nú að sofa?"
Ef að hún hefði ekki keypt þríburamunaðarleysingjakojukommóðu hugmyndina þá hefði ég tekið til við Plan C og það hefði engum þótt gaman. Ég var búin að sjá hvað kommóðan gerði við puttann á Óla og var þess fullviss að hún gæti gert ýmislegt við hausinn á henni.
"Við rjúfum þessa útsendingu til að koma með fréttaskot!
Gíslataka í Ikea
Svo virðist sem að vitfyrrt forkunnarfögur kona hafi tekið starfmann Ikea sem gísl, konan er vopnuð Kullen kommóðu og segist ekki hika við að nota hana ef að kröfum hennar er ekki mætt! Hún vill fá nýja kommóðu, ilmkerti og stóran ís með dýfu.

Þegar ég var búin að fá nýja kommóðu án allra blóðsúthellinga fór ég að fiskabraskast og er ekkert smá ánægð með búrið mitt og babys.
Just look at it!

- Játaði Karen

fimmtudagur, mars 02, 2006

Ohhh Ikea that feels so good!

Fór eftir vinnu í gær að bruðla í Holtagörðunum, fór fyrst að versla í Ikea sem mér þykir svo gaman. Ég var að leita að góðu borði undir fiskabúrið mitt og sveiflaði mér að ungri starfstúlku og bað hana að aðstoða mig. Ég sagði henni hversu breitt og langt búrið væri, benti svo á fallegt borð og spurði hvort hún vissi um burðarþolið. Ég þyrfti borð sem þyldi amk 70 kg. Hún gerði sér lítið fyrir vippaði borðinu fram og settist á það, "ég er 90 kg og það heldur mér svo það ætti að duga" sagði hún brosandi. Hún hafði varla sleppt orðinu þegar bresta tók skelfilega í gripnum. Hún rauk upp og roðnaði, "hmmm kannski er betra fyrir þig að finna annað borð" sagði hún kindarleg. Sem ég gerði, ég fann mér fallegt borð sem að hélt dömunni léttilega :)
Ég keypti fullt af fallegu dóti, fór svo í Bónus sem ég hefði betur sleppt því að ég keypti tóma vitleysu. Frosinn fiskur, Kókópuffs og Dove body lotion var ekki á listanum yfir dót sem mig vantaði í Bónus. Maður á aldrei að fara að versla svangur og þreyttur!
Þegar ég kom heim með allar gersemirnar mínar gerði ég mér lítið fyrir og skemmdi Óla með þeim. Hann slasaði á sér höndina við að bera allt glingrið mitt upp og ég er með smá samviskubit yfir því!! Ég er óþekkt grænmeti!
Núna er klukkan 11 og ég get ekki beðið eftir að klára daginn ég ætla að fara að fiskast og kaupa mér fleiri fiska og setja búrið upp heima. Ekkert smá spennó!

Here fishy, fishy

- Játaði Karen