Miss Ülrich
E-Mail Linkur Gegn ofbeldi



Hr Ulrich
Helgi Júlíus
Alda Lilja
Beta
Frú Sigríður
Erla
Hafrún
Helga
Hildur
Karen Inga
Lilja Sif
Linda
Lí­sa
María Sif
Massinn
MH túttur
Orri
Pétur Örn
Ragga Dan
Sara Natasha
Soffía
Thelma
Unnur
Vesturfarar



Amnesty
Skólinn
Blogger
Unifem
Unicef
Mogginn
ABC barnahjálp


Karen


...Mælir með:
Að vera mamma:D

...ER Að LESA:

-The Amazing Maurice and His Educated Rodents eftir Terry Pratchett. Köttur og rottuhópur öðlast skyndilega mikla greind og geta talað. Þau fá í lið með sér strákling sem spilar á flautu og fara að pretta peninga út úr fólki. Bráðskemmtilegt!!




Lilypie 1st Birthday Ticker

Nýlegir póstar

  • It´s facebook...
  • Back to school...
  • What to say, what to say?
  • Restart...
  • X-mas
  • Ages....
  • Here I come...
  • Bloggeddy blogg...
  • Lucky numbers
  • Clever mouse...

  • Eldri póstar

  • febrúar 2004
  • mars 2004
  • apríl 2004
  • maí 2004
  • júní 2004
  • júlí 2004
  • ágúst 2004
  • september 2004
  • október 2004
  • nóvember 2004
  • desember 2004
  • janúar 2005
  • febrúar 2005
  • mars 2005
  • apríl 2005
  • maí 2005
  • júní 2005
  • júlí 2005
  • ágúst 2005
  • september 2005
  • október 2005
  • nóvember 2005
  • desember 2005
  • janúar 2006
  • febrúar 2006
  • mars 2006
  • apríl 2006
  • maí 2006
  • júní 2006
  • júlí 2006
  • ágúst 2006
  • september 2006
  • október 2006
  • nóvember 2006
  • desember 2006
  • janúar 2007
  • febrúar 2007
  • mars 2007
  • apríl 2007
  • maí 2007
  • júní 2007
  • júlí 2007
  • ágúst 2007
  • september 2007
  • október 2007
  • nóvember 2007
  • desember 2007
  • janúar 2008
  • febrúar 2008
  • mars 2008
  • apríl 2008
  • maí 2008
  • júní 2008
  • júlí 2008
  • ágúst 2008
  • september 2008
  • desember 2008
  • janúar 2009
  • mars 2009









  • fimmtudagur, september 30, 2004


    Nightfall

    PICTURE ME

    Do you remember when we both watched the stars
    Can you recall the thoughts we did for their airy dance
    It's what I'm doing now with my own life;
    I make it fast, I make it lust living for the moment's light

    I've missed the days; I've missed the nights
    I've missed the sun, the moon my life's flaming eyes
    I ride the wind, I touch the stars, I blow away
    I wanna taste what fairytales say

    My life, I feel her vibes she makes me shine
    My life, fulfils my soul, she makes me strong


    - Játaði Karen


    miðvikudagur, september 29, 2004


    WROWWW

    Eftirfarandi karlmenn eru folar dagsins:

    Herra Robbie Williams af því að óþekkir strákar make my day



    Herra Coby Dick söngvari Papa Roach af nákvæmlega sömu ástæðu og Robbie.


    - Játaði Karen


    þriðjudagur, september 28, 2004


    Parents do you know where your kids are???

    Móðir hvar er barnið þitt?
    Kannski aleitt heima með augun límd við tölvu/sjónvarpsskjáinn,eða kannski í Kringlunni með 500 kall í vasanum og langann tíma til að drepa. Er barnið þitt í pössun hjá ömmu að borða nýbakaða kanilsnúða og skoða myndaalbúm. Ég veit hvar barnið þitt er ekki, það er ekki í skólanum, það er líklegast ekki að gera neitt uppbyggilegt við tíma sinn. Já elskan þú mátt vera úti til 11, þá sefurðu lengur fram eftir og kemur þér ekki í vandræði á meðan. Fór aðeins að aka um bæinn seint um kvöld og það eina sem ég sá var BÖRN OG UNGLINGAR allstaðar, niðri á Ingólfstorgi á hjólabrettum, röltandi á Vesturgötu í stórum hópum og sló það öllu út þegar ég sá tvær litlar dökkar stelpur standa aleinar á Laugaveginum, þetta var allt farið að minna ískyggilega á jólaauglýsingu frá Hjálparstofnun Kirkjunar- Söfnunin Börnin Heim.. til sín! Það er dapurt að sjá öll þessi börn sem virðast svo vegalaus og týnd eitthvað. Eða kannski eru þau frekar gleymd en týnd. Þetta verkfall bitnar mest á þeim og það virðist hafa gleymst því að það er svo erfitt fyrir mömmu og pabba hvað þetta truflar vinnu þeirra. Í dag á leið heim úr vinnunni mætti ég konu sem hljóp frávita af áhyggjum upp og niður Kaplaskjólsveginn að leita að dóttur sinni, dóttur sem að var ein heima allan daginn og hefur eflaust fengið þá flugu í höfuðið að bregða sér á bæ, dóttur sem er 7 ára. Ég stend algerlega með kennurum í deilunni og vildi óska þess að fleiri foreldrar en foreldrar fatlaðra barna létu í sér heyra, því að málið virðist komið í algera sjálfheldu og nokkuð víst að það myndast brátt neyðarástand og ekki bara á heimilum barna sem eru fötluð. Því að hver vill hafa barnið sitt á vergangi á meðan það gæti verið að læra margföldunartöfluna,leika við vinina í frímínútum, slást við óvinina í frímínútum, læra að skrifa tengiskrift, fara í kynfræðslu, læra allt um hann Móses, learn to speak english, habla espaniol,parle francais,læra að sauma tunguspor og prjóna garðaprjón, og allt hitt skemmtilega sem að lagt er stund á í grunn og gagnfræðiskólum á Íslandi.

    - Játaði Karen

    Desparation

    .:Desparation:.



    Hmmmm.....

    - Játaði Karen


    mánudagur, september 27, 2004


    Just keeps going and going and going

    Búin að vera veik, ógeðslega veik! Djöfull er það leiðinlegt, hélt að ég myndi ekki hafa þetta af að hanga svona heima. Fór að vinna á föstudag hefði betur látið það vera. Varð enn slappari fyrir vikið og svaf alla helgina. Missti af brilliant staffadjammi og er frekar mikið súr. Núna er ég komin aftur á "fullt" í vinnuna. Eða þannig!! Ætla að fara heim á eftir og horfa á Bowling for Columbine en ég tók hana upp í gærkvöldi þar sem að ég er orðin svo gömul og lúin að ég get ekki haldið mér vakandi lengur en til 23 á kvöldin. SO SAD!! Það sem mé fannst verst við að vera veik var að komast ekki í ræktina, ég heyrði mig fitna í veikindunum sérstaklega þar sem að ég vorkenndi sjálfri mér svo mikið að ég var ekki nógu dugleg að passa hvað ég lét ofan í mig. Pityfood er ekki sniðugt helvíti. En nú er ég aftur farin af stað og there ain´t no stoppin me now! Ég kláraði Da Vinci lykilinn um helgina, fannst hún fín en verð að segja að þrátt fyrir það að ég telji mig trúaða konu þá skók þessi bók ekkert veröld mína. Ég var undirbúin undir það að ég yrði bara að taka upp Hindúa trú eftir þetta, en Jesú er ennþá minn maður, og jafnvel enn meir ef eitthvað er. Ég mæli með þessari bók, hún er spennandi og lætur mann hugsa sem er skemmtileg tilbreyting. Nenni ekki að segja meira frá enda fátt búið að gerast hjá mér.

    - Játaði Karen


    þriðjudagur, september 21, 2004


    Miss Hung..OVER

    Uss uss uss drykkja og djöfulskapur, laugardagskvöld hið sóðalega var snilld. Ég notaði daginn til að gera mig sætari en súkkulaði með brúnkukremum, hárlitun og eiturbleiku naglalakki. Það var bleikt þema partý hjá Ragnheiði um kvöldið og mín var sko til í það, þar sem að ég á yfirdrifið nóg að bleiku dóti. Við Erla skelltum okkur í bleika partýið sem var alveg fínt fyrir utan það að meðalaldurinn snarhækkaði þegar við mættum. Við því var aðeins eitt að gera, drekka meira! Þannig að ég var orðin ansi skrautleg um 10 leytið. Við fórum samt snemma og eins og örgustu dónar stálum 3 skvísum úr partýinu og drógum þær í annað partý. Fyrir utan ráðhúsið sáum við unga fola og ég þurfti að sjálfsögðu að missa mig og framkalla dónaleg kisuhljóð sem áttu að gefa til kynna hversu sætir þeir voru. Hljómaði svona einhvernveginn WROAWWW!!! Hafði ekki alveg tilskyld áhrif og greyin voru soldið hræddir :( Við sem sagt vorum á leið í partý en það var verst að húseigandinn hafði ekki hugmynd um að það væri partý heima hjá honum fyrr en við mættum. Illa gert en samt soldið gaman. Eftir smástund voru nokkrar ölvaðar píur farnar að vinna í því að láta reka hann úr íbúðinni, og farnar að syngja hástöfum með tónlistinni úr Veggfóður. Ég vil taka fram að ég átti engann þátt í því. Eftir að heimilisfriðnum hafði verið spillt nægilega var haldið á djammið. Við fórum á Pravda þar sem var fullt af fólki og fullt fólk. Ágætis skemmtun. Svo eftir það var stefnan tekin upp Laugarveginn og endað á Ara í Ögri þar sem sungið var hástöfum og stuttu síðar kastað upp, aftur vil ég taka fram að ég átti engan hlut af því máli. Þegar okkur var öllum lokið var næsta stopp Nonni þar sem við unnum í því að innbyrða fleiri kalóríur en ég hafði brennt alla vikuna. Og unnið í þvi að táldraga ungmenni fætt ´86 og hvað finnst ykkur um það kæru vinir. Enn og aftur var ég alveg saklaus ;)
    En þar með endaði þetta frábæra kvöld. Eftir 3 tíma svefn vaknaði ég og komst að því mér til mikils hryllings að ég var að deyja og hafði ekki einu sinni kraft til að hringja í 112!!! Þvílíkar hjartsláttartruflanir, ég hélt bókstaflega að hjartað ætlaði út úr bringunni á mér og slátturinn dundi í eyrunum á mér. Ég sætti mig við örlög mín og reyndi bara að sofna aftur, sem tókst eftir DRYKKlanga stund hehhe. Hjartað á mér var í uppnámi allann daginn og hugsa ég að Vodka drykkja Russian style sé bara ekki rosalega holl. En ég er öllu skárri núna og hugsa að aumingja kroppurinn á mér sé loksins laus við síðustu áfengisdropana.
    Núna er hafin ný vinnuvika sem er soldið skrítið þar sem að ég vinn í barnaskóla þar sem núna eru engin börn. Ég reyni því bara að sinna náminu mínu af bestu getu á meðan og bíð eftir að börnin komi aftur.

    - Játaði Karen


    laugardagur, september 18, 2004


    Got to have a J.O.B

    Ég sinni fjöldanum öllum af hlutverkum í mínu lífi. Ég er dóttir, systir, frænka vinkona, samstarfskona, undirmaður, afgreiðslukona, viðskiptavinur, sjúklingur, vitleysingur, tálkvendi og ótal margt fleira. Fyrir hvert þessara hlutverka er mismunandi hegðun en ég er samt alltaf Karen. Eða oftast nema þegar ungfrú Ulrich tekur alveg völdin og þá tek ég ekki ábyrgð á því sem gerist. Ég hef líka í gegnum tíðina sinnt fullt af störfum, móttökudama, stuðningsfulltrúi, sjoppukona, pizzusali, skartgripasali svo dæmi séu tekin. Það fer í taugarnar á mér þegar að verið er að meta störf sem mikilvæg eða minna mikilvæg. Þetta maurabú sem við lifum í fúnkerar ekki nema við höfum fólk til að sinna öllum störfunum. Á ég til dæmis að ákveða að stelpa sem afgreiðir í sjoppu sé ekki með jafn mikilvægt starf og ég þegar ég er að aðstoða barn við nám. Well ef að hún vinnur ekki þetta starf hver á þá selja mér nammi?? Ef enginn vildi selja mér nammi yrði ég mjög leið. Þetta hljómar kannski grunnhyggið en þið skiljið hvað ég meina. Læknirinn minn sinnir því mikilvæga starfi að laga kroppinn á mér þegar hann bilar eitthvað, en hvað með bifvélavirkjann sem að myndi skipta um bremsur á bílnum mínum eða þjónustufulltrúann í bankanum sem að sér um peningamálin. Ég er búin að komast að þeirri niðurstöðu að ég ætla ALDREI að leyfa mér að líta niður á einhverja starfsgrein eða reyna að metast um hver þeirra er mikilvægari. Ég ætla í staðinn að vera hæstánægð með það að til sé fólk sem er tilbúið að vinna öll þessi störf því annars gengi þetta aldrei upp. Ég er að minnsta kosti afar ánægð í dag með fólk í eftirfarandi störfum, dyraverðir, plötusnúðar, barþjónar og svo mögulega afgreiðslufólk á GREASY skyndibitastöðum!! GOD BLESS YOU EVERYONE! Það á nefnilega að taka á djamminu aftur og er þema kvöldsins the return of Erla and Karen, this time they are bringing reinforcement. Við erum semsagt nokkrar Baðhús-Þrekhús píur á leið út á lífið. Án efa verða sagðar hér dónasögur alla næstu viku.
    Stay tuned!


    - Játaði Karen


    þriðjudagur, september 14, 2004


    So fell autumn rain!

    það er komið á hreint að það er komið haust, grasið var hélað úti í morgun og skítakuldi. Ég verð alltaf svo angurvær á haustinn, samt finnst mér haustið yndislegur árstími. Engu að síður fyllist ég alltaf af einhverjum skrítnum tilfinningum á haustinn, þegar byrjar að dimma og laufin farin að fjúka þá fæ ég heimþrá eða tilfinningu sem að líkist mjög heimþrá. Get ekki skýrt þetta öðruvísi. Þessi dagur leggst ekki alveg nógu vel í mig. Svaf illa í nótt og dreymdi illa, átti frekar leiðinlegan dag í vinnunni og svo þarf ég að vinna til hálf ellefu í kvöld :( En það þýðir lítið að væla yfir því svo að ég ætla að sleppa því. Skellti mér í Body Pump í gær og hitti Erlu sem að var greinilega aðeins minna ölvuð en ég á laugardaginn því að hún var að segja mér hrikalegar sögur af mér. Ég var víst frekar DÓLGSLEG í hegðun og var að áreita ansi marga unga menn hehehe. Hér er dæmi samkvæmt Erlu. Við á dansgólfinu á Sólon að tjútta, ég sný mér við og gríp í bossann á saklausu ungmenni sem var að dansa. Hann sér ekki að þetta var ég og ræðst að félaga sínum og skipar honum að hætta þessu rassaklípi. Aumingja vinur hans segir skelkaður á svip, "þetta var ekki ég þetta var ljóskan"!! En vinurinn trúði honum ekki. Sem segir sitt hvað um þeirra samband, I guess.
    Soffía dónastelpa vogaði sér að vara fólk við að ég væri komin á laust eins og það væri eitthvað til að óttast og ég ætla að svara henni hér og nú!
    Takið eftir Takið eftir
    Hún er loksins komin aftur, eftir margra ára bið. Þetta er það sem þið hafið beðið eftir, látið þetta frábæra tækifæri ekki
    framhjá ykkur fara. Þetta gæti verið síðasti sjéns og nú keppast allir um að hreppa hnossið. Síðast komust færri að enn vildu!!!
    Þú gætir verið sá heppni!
    Drífðu þig strax í dag og reyndu að komast á deit með Karen.

    In your face Soffía my dear :Þ

    Rólegir strákar ekki RYÐJAST!

    - Játaði Karen


    mánudagur, september 13, 2004


    Wasted!

    Það var sko tekið á djamminu á laugardag. Ég fór heim til Erlu Perlu og þar hófum við ótæpilega drykkju, hún var dama fram í fingurgóma og saup á freyðivíni ég var meira svona í vodka í vatni sem er ekkert voða dömulegt en svínvirkar. Eftir að vera búnar að vera í ruglinu heima hjá Erlu var svo haldið í bæinn, þar var drykkjunni haldið áfram og var ruglað í fullt af fólki og piltarnir trylltir. Við vorum náttúrulega FOXY as hell. Skólabókardæmi um skemmtilegt djamm. Við vorum orðnar lúnar um 4 leytið og ég rölti með Erlu að finna kærastann hennar. Þau fóru heim og ég ákvað að finna leigubíl. En... ég fann soldið annað í staðinn. Ég fann mér meira djamm, ég var pikkuð upp af 2 afar myndarlegum piltum, amerískir buisness menn í helgarferð. Þeir buðu mér að kíkja með þeim eitthvað í drykk og ég sagði bara já og fór að hella þá blindfulla!!! Með Russian cocaine. Kom sjálfri mér aldeilis á óvart að ég væri svona köld að skella mér bara með 2 bláókunnugum mönnum. En þeir voru sem betur fer ekki axarmorðingjar. Þeir reyndust hinsvegar vera rosa stuðboltar og við enduðum öll pissfull að dansa og alveg í ruglinu. Þeir voru svo á hóteli rétt hjá heima svo við urðum samferða og ég skreið undir sæng rúmlega 6 um morguninn. Var svo vöknuð 3 tímum seinna og dró mömmu út í búð og vídeóleigu og lá á beit og horfði á Kill Bill 2, þetta var semsagt snilldar djamm og yndislegur sukk sunnudagur.
    Svona á lífið að vera!

    - Játaði Karen


    laugardagur, september 11, 2004


    jammin jammin jammin

    Það er hér með slegið, míns ætlar að vera einhversstaðar pöddufull og snarvitlaus eigi síðar en um miðnætti í kvöld. Það skal tekið á því og er plönuð óhófleg drykkja og stóðlífi hehehe með samstarfsstúlkum mínum. Hver veit nema í þetta sinn endi ég í alvöru á nærfötunum í heitum potti með glæstum folum. Það er að minnsta kosti stefnan. Ég er að vinna til 16 og eftir að það mun hefjast undirbúningur fyrir kvöldið. Bera á sig brúnkukrem, lakka allar neglur, ákveða föt, hárgreiðslu og makeup. Það er sko ekkert grín að vera stelpa. Svo þarf bara að byrja að innbyrða áfengi í stórum skömmtum og þá ætti ég að vera sett fyrir kvöldið. Get ekki beðið!!
    Hef verið að velta svolitlu fyrir mér, er það í lagi að svona "góð" stúlka eins og ég sem er laus við öll húðflúr og piercings sé heit fyrir strákum sem eru allir í tattoo, með hringi og pinna everywhere og helst málaðir í framan. Og annað hvar eru þessir strákar, hef ekki fundið marga svona í rvk og verð að segja að mér finnst það svindl. I wants it!!!! En þetta var aðeins út fyrir efnið. PARTÝ!!
    Væri til í að geta spólað tímanum aðeins áfram. Vil byrja að djamma núna!
    You ain´t nothin but a hoochie mama!
    Segi ykkur frá sóðalegum svaðilförum síðar.

    My dream Boy!


    - Játaði Karen


    miðvikudagur, september 08, 2004


    Strike Strike Strike

    Það stefnir allt í kennaraverkfall, þar sem að ég vinn í skóla en er ekki kennari þá hef ég mikið verið að velta fyrir mér hvað verður um mig ef að kennarar fara í verkfall. Mér skilst að þá verði ég bara að mæta í vinnuna og sinna þeim verkefnum sem að koma upp. Eins og að plasta bækur, ljósrita og slíkt. Þetta verður þá kannski tími sem að ég get nýtt til að læra, og hver veit nema maður læri bara að prjóna í leiðinni. Þetta er að minnsta kosti undarlegt mál og verður spennandi að sjá hvernig lífið í skólanum gengur fyrir sér án barna og kennara. Hrafn Jökulsson var með skemmtilega grein í Fréttablaðinu þar sem að hann talaði um yfirvofandi kennaraverkfall. Hans álít var það að alþingismenn og kennarar ættu að vera á sömu launum enda ábyrgðin álíka mikil. Ég er honum algerlega sammála, það á að meta betur þá gríðalegu ábyrgð sem að kennarar bera og hversu mikilvægu starfi þeir sinna. Samfélagið ætlast til þess að skólinn sinni því að ala börnin upp og vera GEYMSLUPLÁSS fyrir börnin. En eins og öll umönnunar og kennslustörf þá á ekkert að greiða fyrir. Það fólk sem sinnir börnum heldur framtíðinni í hendi sér og það virðist alltaf gleymast í þessari umræðu. Svo ég segi, hækkum allt fólk sem að tekur að sér þessi mikilvægu störf í kennslu og umönnun og setjum markið hátt. Því að trúið mér þeað verður þess virði og þau eiga það skilið.
    Power to the people ;)

    - Játaði Karen


    þriðjudagur, september 07, 2004


    Storytime!

    Ég hef ákveðið að segja ykkur sögu frá Krít, skemmtilega sögu um mig að sjálfsögðu. Þessi saga gerist 2002 annað sumarið mitt í Chania. Árið áður höfðum við Soffía verið þarna saman en nú var ég komin aftur dreginn áfram af ástinni. Ég kom til Chania um páskana og var þar í 4 mánuði. Árið áður hafði ég unnið í skartgripaverslun sem heitir Kreta Gold hjá hjónunum Katerina og Stelios Foundoulakis. (Það má sjá á nýju heimasíðunni þeirra að ógeðsbarnið Fundi Junior sonur þeirra er tekinn við) Ég ákvað að vinna þar aftur en komst fljótlega að því að ég myndi enda með að kyrkja einhvern með gullkeðjunum ef að ég yrði þar áfram. Eitt sumar var meira en nóg af því að afgreiða gull langt fram á kvöld. Ég hóf því leit að nýju starfi. Í blaði sá ég auglýst eftir stúlku á strandbar á bæði dag og kvöldvaktir, thats more like it. Ég hringdi og var boðið í viðtal. Hotel Atlantis í Kato Stalos var staðurinn og er Stalos lítill bær á milli Chania og partýbæjarins Platanias. Ég mætti í viðtal hjá Spyros eigandanum og var ráðin á staðnum. Lucky me eða hvað??? Með Spyros var furðulegur karakter sem hét Kostas, hann lét eins og hann væri alvanur veitingahúsarekstri en það kom annað seinna í ljós. Málið var að Kostas eða Konstantinos var heimsins versti ÞJÓNN í alvöru sá alversti. Hann var líka dumber then shit og ég var oft í kastinu yfir bullinu sem kom upp úr honum. Hér eru nokkur dæmi um hversu lélegur hann var. Hann missti flesta bakka sem hann tók upp og við Spyros stóðum oft og horfðum á hann með hland fyrir hjartanu þegar hann var að servera fólki. Hann hljóp á vegg og rotaði sig vegna þess að einhver kúnninn gaf honum ILLA AUGAÐ dumbass. Svo braut hann stútinn á vínflösku og reyndi að hella víninu samt í glasið hjá alsaklausri sænskri fjölskyldu. Spyros sagði að það eina sem að Kostas gæri gert án þess að verða sér til skammar var að sópa, sem segir margt um hæfileika hans. Kostas sagði mér skemmtilega sögu úr æsku sinni þegar hann varð blindfullur 10 ára og frænka hans lagði hvítlauk við punginn á honum til að hressa hann við!!! LORD HELP ME!!
    Kostas var líka afskaplega hrifinn af mér og bauð mér meðal annars að verða konan sín. Hann hvíslaði að mér að ef ég vildi þá skildum við verða gift innan 3 mánaða og komin með fyrsta barnið eftir ár. Ég horfði á hann með HA! skilti á hausnum og beit í tunguna til að hlæja ekki af honum. Aumingja Kostas hann endist ekki lengi á Atlantis og var látinn fara um leið og frændi Spyrosar Nikos ljóshærði, bláeygði smámælti áráttuflagarinn kom að vinna. En það er önnur saga.

    Ekta Krítverskur fjallabúi ;)
    Eba e

    - Játaði Karen


    mánudagur, september 06, 2004


    Roadtrip

    Á laugardaginn var komið að árlegri sumarbústaðaferð Túttnanna! Tútturnar eru stelpurnar sem voru með mér í MH, við erum búnar að halda hópinn og erum í saumaklúbb. Farið var í bústað í Úthlíð þar sem planið var að djúsa og djamma. En það endaði allt á rólegu nótunum, við vorum flestar frekar sybbnar þannig að það endaði enginn í pottinum að veiða smákökur með tánum. En það gerðist í síðustu ferð. Ég tek þó fram að ég var ekki með þá og læt mér ekki detta í hug að borða blautar smákökur með bífubragði. Ferðin var samt mjög skemmtileg þó að lítið yrði um skandala. Eftir að ég koma heim á sunnudaginn, lá ég afvelta með nammiskál og horfði á DvD áður en ég fluttist búferlum út á Nes. Ég verð þar í hús og unglingagæslu næstu 2 vikurnar. Nú er aftur kominn mánudagur og tíminn æðir áfram, það verður komið jólaskraut í Ikea áður en maður veit af. Ég las einhverstaðar sniðuga æfingu til að hægja á tímanum eða hvernig maður upplifir tímann, maður á að setjast niður á hverjum degi og horfa á klukku í svona 5 mínútur, með því að horfa á tímann líða þá finnst manni hann ganga hægar og þar af leiðandi á maður að geta komið í veg fyrir að vikan manns samanstandi af mánudögum og föstudögum og restin þjóti framhjá. Ég hef ekki reynt þetta, en gæti trúað að þetta virki ágætlega.

    - Játaði Karen


    laugardagur, september 04, 2004


    Single White Female

    Það virðist sem að það sé ofgnótt af einhleypum stelpum á djamminu, and where are the guys?? Þetta er alveg lögmæt spurning. Ég kom heim úr ræktinni í gær og lagðist upp í rúm og fór að horfa á DvD og væla yfir því að ég yrði að vinna um helgina. Eftir að vera búin að biðja hálfa heimsbyggðina að vinna fyrir mig án árangurs fór ég fram í eldhús til mömmu. Ég lagði höfuðið á eldhúsborðið og andvarpaði og stundi og beið eftir að mamma myndi vorkenna mér. Vorkunnin byrjaði ekki að steyma svo að ég barði höfðinu létt við borðið og byrjaði að muldra won´t you let me live won,t you let me please. Í staðinn fyrir að sýna frumburðinum samúð þá þuldi mamma fyrir mig stjörnuspánna mína. Samkvæmt henni þurfti ég að breyta út af vananum og gera eitthvað ÖÐRUVÍSI. Svo að það var einmitt það sem ég gerði, Soffía hringdi og við skelltum okkur í ljós og í Kringluna og svo heim til hennar að djúsa. Þar dó gleði mín þegar ég ákvað að ég væri alltof flugfreyjuleg til að fara að djamma. Fílaði mig bara alveg eins og flugfreyja í fötunum sem ég var í, og þrátt fyrir það að flugfreyjur séu afar aðlaðandi og allt það þá var ég ekki í skapi til að vera tekin á löpp af gaur með Flugfreyju og Mile High fetish! Horfði á sjálfa mig í litla speglinum hennar Soffíu og fann fyrir óstjórnlegri þörf að bjóða einhverjum te og kaffi og langaði að smella á mig litlum hálsklút. Þetta var ekki vandi sem að ég gat drukkið mig út úr. En þetta reddaðist með því að grenja í Soffíu sem að fann á mig mjög flott óflugfreyjulegt pils og ég tók gleði mína á ný. Svo kíktum við í afmæli hjá Tomma bróður Soffíu sem var rosa fínt og svo var kíkt í bæinn. Hvar í andsk... voru allir heitu folarnir sem að ég hafði pantað???? Hvert sem við fórum var ekkert nema ólögráða ungmenni eða afi gamli, NASTY!! Fórum bara heim um 4, svo ég er bara lítið þunn í vinnunni ;)

    Coffee, tea, ME????

    - Játaði Karen