Miss Ülrich
E-Mail Linkur Gegn ofbeldi



Hr Ulrich
Helgi Júlíus
Alda Lilja
Beta
Frú Sigríður
Erla
Hafrún
Helga
Hildur
Karen Inga
Lilja Sif
Linda
Lí­sa
María Sif
Massinn
MH túttur
Orri
Pétur Örn
Ragga Dan
Sara Natasha
Soffía
Thelma
Unnur
Vesturfarar



Amnesty
Skólinn
Blogger
Unifem
Unicef
Mogginn
ABC barnahjálp


Karen


...Mælir með:
Að vera mamma:D

...ER Að LESA:

-The Amazing Maurice and His Educated Rodents eftir Terry Pratchett. Köttur og rottuhópur öðlast skyndilega mikla greind og geta talað. Þau fá í lið með sér strákling sem spilar á flautu og fara að pretta peninga út úr fólki. Bráðskemmtilegt!!




Lilypie 1st Birthday Ticker

Nýlegir póstar

  • It´s facebook...
  • Back to school...
  • What to say, what to say?
  • Restart...
  • X-mas
  • Ages....
  • Here I come...
  • Bloggeddy blogg...
  • Lucky numbers
  • Clever mouse...

  • Eldri póstar

  • febrúar 2004
  • mars 2004
  • apríl 2004
  • maí 2004
  • júní 2004
  • júlí 2004
  • ágúst 2004
  • september 2004
  • október 2004
  • nóvember 2004
  • desember 2004
  • janúar 2005
  • febrúar 2005
  • mars 2005
  • apríl 2005
  • maí 2005
  • júní 2005
  • júlí 2005
  • ágúst 2005
  • september 2005
  • október 2005
  • nóvember 2005
  • desember 2005
  • janúar 2006
  • febrúar 2006
  • mars 2006
  • apríl 2006
  • maí 2006
  • júní 2006
  • júlí 2006
  • ágúst 2006
  • september 2006
  • október 2006
  • nóvember 2006
  • desember 2006
  • janúar 2007
  • febrúar 2007
  • mars 2007
  • apríl 2007
  • maí 2007
  • júní 2007
  • júlí 2007
  • ágúst 2007
  • september 2007
  • október 2007
  • nóvember 2007
  • desember 2007
  • janúar 2008
  • febrúar 2008
  • mars 2008
  • apríl 2008
  • maí 2008
  • júní 2008
  • júlí 2008
  • ágúst 2008
  • september 2008
  • desember 2008
  • janúar 2009
  • mars 2009









  • miðvikudagur, nóvember 30, 2005


    So Sorry

    Jæja elsku dúllurnar mínar voruð þið ekki farin að hafa af mér miklar áhyggjur og búin að sakna mín takmarkalaust!!! Ég er sem sagt búin að vera fjarri góðu gamni af frekar leiðinlegum ástæðum, ég er búin að vera veik og svo er ég búin að þjást endalaust á námskeiði um Stjórnsýslulög!!! Já, mikið var það EKKI góð hugmynd að skrá sig á það námskeið. 2 dagar, 8 klukkutímar af því að fræðast um Stjórnsýslulög er aðeins of mikið af hinu góða. Var í dag farin að íhuga að skera mig á háls með glærubunkanum sem ég þurfti að lesa. Var sem betur fer með Hafrúnu með mér því að ég hefði sannarlega dáið Drottni mínum ef ég hefði átt að hanga þarna ein. En fyrir utan veikindi og viðbjóð þá er ég bara búin að vera að pakka og undirbúa flutninginn en ég skila íbúðinni af mér á morgunn. Verð þá fyrir alvöru flutt á hjónagarðanna hehehe. Það er alltaf mikið stuð og stress að flytja, miklu meira gaman að flytja inn heldur en út. En þetta fer að verða búið og ég get þá loksins farið að hlakka almennilega til jólanna. Núna er ég bara að Baðhúsast og bíða eftir að þessum degi ljúki enda er hann búinn að vera næstum jafn leiðinlegur og gærdagurinn. Er ekki gaman að lesa um hvað líf mitt er skemmtilegt. En bráðum batnar það því að á föstudaginn er jólahlaðborð með vinnunni á Hótel Borg og það lítur út fyrir að það verði bara met mæting eða um 100 manns. Elsku litli frændaprinsinn að verða 3 ára á föstudaginn líka og eftir vinnu á laugardag verður barnaafmæli með öllu tilheyrandi. Eftir helgi verður svo bara tekið á slökun og jólaundirbúning en ég nýtti meðal annars tímann á námskeiðinu "skemmtilega" til að gera jólakortalista. Ég er nefnilega að fara á jólakortagerðarnámskeið þar sem að kennarinn er enginn önnur en OFURföndursaumakonan sjálf Frú Hafrún. Hún ætlar að gerast svo fræg að sjá til þess að þið sem fáið jólakort frá mér þessi jólin fáið eitthvað undurfagurt, handgerð listaverk a la miss Ulrich. Núna hljótið þið að fara að hlakka til jólanna, ekki satt? Annars er ég ekki baun komin í jólaskap, það koma svona 5 mín köst á dag þar sem að ég kemst í gírinn og svo dett ég úr því jafn óðum.
    Bahh Humbug, Karen Scrooge :(
    Held að það sé öllu skrautdótinu sem er búið að hanga síðan í ágúst eða eitthvað að kenna. Jólakusk eins og Óli kallar það!
    This has been Guiding light... the life of the boring and the beautiful!

    - Játaði Karen


    föstudagur, nóvember 25, 2005


    Dreaming of Insomnia

    Það var svo huggulegt og gaman hjá mér í gær eftir vinnu, við konurnar sem vinnum saman í dagbókinni skelltum okkur í pínu dekur. Við fórum að sjálfsögðu í Baðhúsið þar sem við svifum um í hvítum sloppum með bleik glös í hönd og busluðum í lauginni og í hvítvíni. Það er alveg merkilegt hvað þetta getur endurnært mann að dekra aðeins svona við sig og miðað við þann ótakmarkaða aðgang sem ég hef af öllu þessu dúllerí þá er stórskrítið hvað ég nota það sjaldan. Þegar við vorum svo búnar að slaka okkur næstum í hel þá fórum við saman og fengum okkur að borða og héldum huggulegheitunum áfram fram eftir kvöldi. Ef ég væri ekki svona syfjuð þá væri ég alveg eins og ný kona :)
    Ein allra versta martröð mín virðist nefnilega vera að rætast þessa dagana, ég er farin að þjást af vægum svefntruflunum. Ég sem hef hingað til getað sofið alltaf og allsstaðar er að upplifa það að leggjast dauðþreytt á koddann og geta ekki sofnað. Ekkert smá leiðinlegt, og þetta er svo spes því að mér líður alls ekkert illa á nóttinni það er sko ekki málið. Eiginlega líður mér bara ótrúlega vel og er bara að láta hugann reika og hlusta á Óla anda, rosa huggulegt. Þetta er eins og ég hélt, ég er að breytast í eitthvað nocturnal dýr sem að vakir um nætur og sefur á daginn. Kannski þetta?

    Mér hefur einmitt fundist augum á mér eitthvað stærri en venjulega og er farin að þurfa að vaxa á mér ENNIÐ!!
    Alveg þegar ég var að gefast upp á að rembast við að sofna í gær og ætlaði annað hvort að vekja Óla (misery loves company), kíkja á bók eða tv þá steinsofnaði ég.
    Mig dreymdi að ég var að kenna 6 ára börnum um borð á risa stóru skipi, í bekknum var ein pínulítil stelpa sem var mér frekar erfið. Miðað við öll börnin sem mig er búið að dreyma upp á síðkastið þá vona ég að það sem að amma sagði alltaf sé ekki satt. "Böl er barn í draumi nema sveinbarn sé og sjálfur eigi."
    Ég sýndi svo Óla og samstarfsfólki mínu einn af ofurkröftum mínum í morgun, ég get nefnilega vaknað á réttum tíma án þess að nota verkjaraklukku. Ég gleymdi að stilla klukkuna í gær og vaknaði 08:48 í morgun og náði að mæta akkúrat þegar var verið að opna í morgun. Ekki málið!
    Ég er að gæla við það að kíkja út á lífið í kvöld og taka Rússann á þetta með því að teyga vodka að stakri snilld og svo byrjar pakka stússið, ekki jólapakka heldur að pakka niður my stuff! Nenni því svo innilega ekki og ef það væru ekki svona margar beinagrindur í hverjum einasta skáp þá myndi ég ráða einhverja til að gera þetta fyrir mig hehehehehe!! Kannski ef ég drekk fyrst vodkann þá verður kannski mikið meira gaman að pakka!! Hvað haldið þið, það gæti amk orðið mjög athyglisvert að taka uppúr þeim aftur!


    - Játaði Karen


    fimmtudagur, nóvember 24, 2005


    Cleanlyness is next to Godlyness

    Sökum hrikalegrar þreytu þá eyddi ég vaktinni í Baðhúsinu í þrif. Sá að ég hafði um tvennt að velja,annaðhvort að sofna fyrir framan tölvuna í móttökunni eða spenna á mig gúmmíhanska og missa mig í þrifum. Og það var það sem ég gerði ég bar á mig vaselín, smellti upp hönskum and went to town. Mér finnst ekkert voða gaman að taka til heima hjá sjálfri mér nema svona einstaka sinnum en mér finnst brjálæðislega gaman að ganga berserksgang með stálull, ég elska stálull og hætta ekki fyrr en ég sé sjálfa mig speglast út um allt (skemmtileg verðlaun). Eldhús og baðherbergi finnst mér mest gaman að þrífa af því að þar glansar allt svo vel. Það er gaman að þrífa en leiðinlegt að taka til. Mér skilst að það eigi að fylgja stjörnumerkinu sem ég er í (Virgo) það að þjást af einhverju tuskuæði en ég hef ekki alveg orðið vör við það persónulega. Mér finnst allt í fínu lagi að hafa drasl en ég meika ekki að hafa skítugt ef þið skiljið muninn. Ég til dæmis á aldrei eftir að hafa áhuga á að raða í skápinn minn eftir lit og brjóta saman föt þannig að hægt sé að skera sig á þeim, ég tel það merki um GEÐVEIKI taki það til sín þeir sem eiga. Ég strauja helst ekki neitt og er ákaflega mótfallin fötum sem þurfa handþvott.
    Mér finnst mest af öllu gaman að þrífa það sem er virkilega skítugt, þannig að munurinn sé gífurlegur þegar maður er búinn. Ég væri sko alveg til í að vera með í að þrífa fyrir Allt í Drasli ef ég fengi bara nógu þykka gúmmíhanska og grímu fyrir andlitið. Og af því að mig grunar að eftir þessa færslu þá fái ég afar mörg tilboð þá ætla ég bara að segja ykkur það að ég er samt ekki á leiðinni í heimsókn til ykkar vopnuð hönskum og stálull sama hvað þið biðjið mig fallega ;)
    En takk samt!


    Hvaðan kemur stálullin hehehe???

    - Játaði Karen


    miðvikudagur, nóvember 23, 2005


    The red eye

    Var ógeðslega pirruð í lok vinnudagsins í gær, þá var það besta sem hægt var að gera að fá sér góðann göngutúr heim í rokinu og rigningunni og athuga hvort að hægt væri að feykja fýlunni burt. Það var reyndar alveg frábært því að eftir að ég sendi gatnamálastjóra kurteist kvörtunarbréf (hatursfullt hótunarbréf) eftir síðasta gönguævintýri mitt þá poppa upp fallegir göngustígar hvar sem ég tylli niður fótunum. Mig grunar að það hafi verið síðustu línur bréfsins sem gerðu útslagið
    Og ekki gleyma ég vinn hjá sýslumanninum..... ég veit hvar þú átt heima!!!!!!Þín ungfrú Ulrich
    Þetta er nóg til að hræða líftórunni úr hverjum manni enda aldrei að vita hvað ríkisstarfsmönnum dettur í hug og ég er deadly með stimplana :)
    Þegar ég kom svo heim til Óla, kallaði rúmið á mig og grátbað mig að koma upp í, Óli hvatti mig líka óspart til að leggja mig en ég þrjóskaðist við og sé svo eftir því núna en ég segi ykkur frá því á eftir.
    En mér var svo sem ekki til setunar boðið því að ég var að fara í spennandi ljósmæðraviðtal hjá henni Helgu minni um getnaðarvarnarsögu mína. Þar sem að viðsfangsefni viðtalsins var ótrúlega hrífandi eða ÉG, þá var Helga að grínast með að birta þyrfti viðtalið hér á blogginu en ég er með stærri plön, ég er frekar að sjá fyrir mér bók fyrir jólin 2006. Enda er þetta lesefni sem ætti að vera til á hverju einasta íslenska heimili.
    Ungfrú Ulrich og verjurnar
    Kafli 1 Miss Ulrich poppar pilluna

    Eruð þið með gæsahúð.... því að ég er með gæsahúð!
    Eftir viðtalið var komið að aðalatriði kvöldsins sem var saumó hjá Röggu og var boðið upp á þvílíkar kræsingar á Vesturgötunni. Ekkert smá gaman að sjá allar stelpurnar, mikið blaðrað, slúðrað, kossar og knús (á sænska vísu) á línuna og bara endalaus gleði. Við Beta erum svo í skemmtinefnd fyrir fyrstu árlegu árshátið Túttuklúbbsins og má búast við glimrandi fjöri!
    Kom heim seint og síðar meir andlega fjarverandi af þreytu því að ég er að hafa hamskipti og breytast í eitthvað næturdýr sem fer ekki að sofa fyrr en um miðjar nætur. Þrátt fyrir þreytuna þá tókst mér illa að sofna og eyddi nóttinni í þvílíka andvöku, ég var undir lokin bara farin að Endurvekja, þetta var svo slæmt!
    Núna var ég að skila inn til embættisins umsókn um fjárveitingu til að fá hingað hjúkrunarfræðing til starfa hálfan daginn svo að ég geti fengið kaffið beint í æð því að ég er svo þreytt að ég get ekki haldið uppi samræðum, opnum augunum, né á kaffibolla.

    Sé mig alveg fyrir mér að skrölta hérna um embættið með svona stöng á hjólum og kaffið í æð!

    - Játaði Karen


    þriðjudagur, nóvember 22, 2005


    I need a hero

    Er með þetta lag algerlega á heilanum og búin að söngla það síðan ég vaknaði fyrir rétt rúmum klukkutíma síðan. Og ég er ekki einu sinni búin að sjá bíómyndirnar um hann Mad Max, en það er svo sem margt verra en Tina til að hafa á heilanum. Ég held að ég sé með þetta lag á heilanum af því að ég er svo mikil hetja... sko ég fór nefnilega að gefa blóð í gær og þar var risa auglýsing frá Blóðbankanum þar sem óskað var eftir hetjum til blóðgjafa hehehehe, sniðug auglýsing þar sem notað var Batman ljósa merkið nema því breytt í blóðbanka merkið. Það er alltaf gaman að koma í blóðbankann þar sem að allir eru svo almennilegir við mann og þakklátir fyrir að maður hafi komið. Sem er sætt :) Ég var að gefa í 11 skiptið í gær og nú er ég að fara að gerast blóðflögugjafi og fæ að fara í eitthvað sem heitir "vélin" eftir 2 mánuði að láta dæla úr mér blóði, sigta burtu blóðflögurnar og dæla svo restinni af blóðinu aftur í mig!!! Endalaust spennandi.

    Við horfðum á mynd seint í gærkvöldi sem heitir Boondock saints og er alger snilld, ekkert smá gaman að eiga kærasta sem veit nákvæmlega hvað ég á eftir að fíla því að að annars hefði ég aldrei horft á þessa mynd. Hulstrið er nefnilega frekar óspennandi og þetta hefði aldrei verið mynd sem ég hefði valið að horfa á sjálf. En hún er ekkert smá frábær, ég hef svo svakalega gaman af myndum með svona trúarlegu inntaki og Willem Dafoe sýnir ótrúleg tilþrif í myndinni. Ég mæli líka með því að þeir sem ekki hafa séð The Prophecy (Gæti líka verið skráð sem God´s Army)(1995) með Christopher Walken að kíkja á hana. Elskan hann Viggo Mortensen leikur þar einn skemmtilegan gaur sem ættaður er langt úr suðri... mjög langt úr suðri.
    Ég hafði amk mjög gaman af henni og hef enn gaman af því að hræða Lóu með vissum frasa úr þeirri mynd sem lætur hana skjálfa á beinunum.
    Annars er brjálað busy vika framundan, ljósmæðraviðtal (ég er ekki ólétt), saumaklúbbur (ég er ekki ólétt), snyrtistofu pottabusl með vinnunni, jólaskreytingar while drunk í embættinu (ég er ekki ólétt) hehehehe, og að lokum djamm um helgina. Svo er flutningur og panicing, I mean packing um mánaðarmótinu og svo koma bara jól. GAMAN!

    - Játaði Karen


    mánudagur, nóvember 21, 2005


    A thing of beauty is a joy forever!

    Hafði það svo gott um helgina, föstudagskvöldið var tekið í Latabæ og afslöppun með Óla og Hlyn, seinna um kvöldið tók ég að mér íslenska talsetningu á bíómyndinni Rocky & Bullwinkle. Gaman að hafa svona lítinn gaur til að lesa textann fyrir :)
    Fyndnast var þó að 2 söguhetjurnar hétu einmitt Karen (FBI gella) og Ole (treggáfaður sænsk/amerískur fangavörður) og vakti það ótakmarkaða kátínu, sérstaklega fullorðna fólksins. Svo var ég að vinna á laugardaginn og hafði það hrikalega cosy í Baðhúsinu með fullt af kertum og létt 96,7 og ég heyrði 4 jólalög hvorki meira né minna. Þó að það væri alveg brjálað að gera þá hafði ég það samt ósköp notalegt. Sunnudagurinn var svo tekinn í þvílíkann myndarskap hjá þeim feðgum en eftir að hafa horft á Latabæjarbörnin baka risastóra bleika tertu vildi Hlynur ólmur fara að baka. Það var tekið á bakstrinum og vippuðu þeir fram ljúfengum kanilsnúðum og brúntertu eins og ekkert væri.
    En svona var helgin mín bara endalaust dúllerí og afslöppun eins og sést


    Annað sem ég gerði um helgina var að borða eins og lítill gríslingur, Almættið hefur verið að senda mér ansi sterk skilaboð upp á síðkastið, sem dæmi þá ætlaði ég að fá mér ís í eftirrétt í vinnunni á föstudag og hvað gerist ísinn datt af skeiðinni og beint ofan í smjörið!! Svo ætlaði ég að taka strætó en bílstjórinn stoppaði ekki fyrir mér þar sem ég hljóp eins og rotta á eftir vagninum og ég neyddist til að labba alla leið heim. Ef þetta er ekki skýr skilaboð um að ég eigi að skella mér í ræktina á eftir þá veit ég ekki hvað. Ég ætla að fara að leika við hann Mána í pumpinu eftir vinnu og verð eflaust að draga Óla með mér svo ég fari örugglega því að ég finn hvernig mjónuheilkennið læðist upp að mér.

    - Játaði Karen


    laugardagur, nóvember 19, 2005


    Ophidiophobia

    Ég hef alltaf verið fáranlega heilluð af eðlum og slöngum, og mig langar sjúklega mikið til að eignast svoleiðis fyrir gæludýr. Þegar ég var að vinna á strandbarnum Atlantis á Krít þá kom það nokkrum sinnum fyrir að litlar hrikalega sæta eðlur sem kallast Savra römbuðu inn á staðinn. Um leið upphófst mikill eltingarleikur þar sem að ungfrú Ulrich í samstarfi við Nicos ljóshærðann, smámæltann áráttuflagara þjón og Sonju Búlgarískan kokk sem talaði ekki stakkt orð í ensku reyndi að öllum mætti að eignast eina litla eðlu. Það næsta sem ég komst því var að setja puttann á halann á einni og þá reyndi hún að bíta mig, mér brá og hún slapp :(
    Þó eru það snákar og slöngur sem að heilla mig mest af öllu, við fjölskyldan skelltum okkur öll saman í dýragarð í Antwerpen í Belgíu fyrir mörgum árum síðan og það var þá sem að ég komst að því hversu heillandi dýr snákar eru. Í Reptile húsinu stóð ég límd við glerin og dáðist að fegurðinni sem skreið um fyrir innan. Við mamma stóðum heillengi fyrir framan fagurgrænan snák sem hringaði sig letilega um trjágrein, ég snéri mér að mömmu með stjörnur í augunum, " mamma sérðu fegurðina?" "já þvílíkt veski og skór". Þetta er mamma mín í hnotskurn. En þá kemur að aðalatriðinu hver elskar mig nógu mikið til að smygla inn fyrir mig nokkrum hrikalega sætum Rubber Boa slöngum??? Mig langar svo svo svo svo svo svo svo svo mikið í svona kríli. Þetta er snákar sem er afskaplega auðveldir i umhirðu, þurfa bara lítið búr og engar hitaperur og ekkert vesen. Það er nema þeim finnst bara gott að borða músarunga! Plís plís gefa mér svona!!!


    En þangað til þá verð ég að láta mér nægja uppáhaldssnákinn minn af þeirri sérlega fögru ætt serpens bracae.

    Fyrir ykkur sem eruð ekki sleip í latínu þá þýðir bracae buxur og serpens snákur.
    Giskið þið nú hvað ég á við hahahahahahahahhaha

    - Játaði Karen


    föstudagur, nóvember 18, 2005


    So dreamy

    Það er orðinn morgun ritúal hjá okkur Óla að byrja daginn á því að kíkja í Stóru Draumráðningabókina. Enda með ólíkum kindum hversu svaðalegar draumfarir sérstaklega hans eru. Ég vaknaði í morgun og leitaði af eftirfarandi orðum - börn, skógur, álfur og bleyja. Dreymdi sem sagt annars vegar að ég var að skipta á litlu barni og svo að ég var að leika við fullt af börnum í feluleik inní stórum skógi, við áttum í basli með að rata út, þá hittum við álf sem að bjó til fyrir okkur galdrabát úr laufblaði og bjargaði okkur. Þetta er allt fyrir einhverju góðu, nema kannski bleyjan því ég fann ekkert um bleyjuskipti í bókinni og ég því afar sátt á þessum annars dimma og drungalega föstudagsmorgni. Ég hef yfirleitt látið hana mömmu mína ráða draumana mína og sjá um að spá fyrir mér og slíkt, enda hún virkilega klár í þeirri deildinni, en hann Símon er að koma sterkt inn.
    Feikilega ánægð með að þessarri viku er að ljúka og hlakka til að mæta í vinnu í fyrramálið, ætla svo að hafa það huggulegt þessa helgi. Er eitthvað að detta í blessaðann jólagírinn þrátt fyrir að rembast við að halda mér á mottunni, það eru ekki nema 9 dagar í fyrsta sunnudag í aðventu þannig að ég ætla að berjast við að vera stillt þangað til. En mest af öllu langar mig að kveikja á fullt af kertum setja Nat King Cole, The Christmas album á fóninn, drekka heitt kakó og borða smákökur. Cosyness dauðans!

    - Játaði Karen


    fimmtudagur, nóvember 17, 2005


    G' day

    Vaknaði á undan klukkunni í morgun, þoli það ekki, svo þegar ég var búin að sannfæra sjálfa mig um það að klukkan væri örugglega ekki nema hálf sex þá byrjaði vekjarinn að tísta. Ef það er ekki alveg til að setja mann í morgunfúla gírinn þá veit ég ekki hvað. Var að vinna frameftir í gærkvöldi, lítið að gera en kvöldið var óvenjulegt að því leyti að ég talaði meiri ensku en íslensku... já og spænsku líka sem er spes því að ég tala ekki neina spænsku.
    Fullt af útlendingum sem þurftu hjálp mína og Karen Inga búin að ljúga að þeim að ég talaði spænsku sem var ekki gaman þegar þær fóru að bauna á mig spurningum um stundaskránna con espaniol! Gott mál að ég lærði táknmál á sínum tíma og er góð í látbragðsleik. Það hefði eflaust mátt rukka inn aðgangseyri fyrir sýninguna sem ég setti upp þegar ég útskýrði fyrir þeim danstímana og jógað!!
    Ein kona gleymdi að setja bílinn sinn í gír og hann beið hennar út á MIÐRI götu þegar hún var búin að sprikkla. Hún var líka útlendingur og fullviss um það að þetta væri persónuleg árás á hana og einhver hefði sett bílinn hennar út á götu. Ég held að hún hafi haft mig sterklega grunaða, hlýtur að vera ný-Nasista lookið og hakakrossinn sem ég er með brennimerktann á ennið! Hápunkti kvöldsins var svo tvímælalaust náð þegar til mín kom afar ung stúlka og sagði mér að hún hafði hent aleigunni sinni í ruslið, strætókorti og seðlum. Að róta í sorpi sem tekið er úr búningsklefa á líkamsræktarstöð eingöngu ætlaðri konum er ekki mín hugmynd um skemmtun. Ég fann pokann og hélt honum opnum meðan stúlkan leitaði að eigum sínum og skræktum við af viðbjóði í kór þegar hinar og þessar vörur fá ALWAYS runnu til og frá. Eins og sést þá var mikil stemming hjá minni í The Bathing house.


    - Játaði Karen


    miðvikudagur, nóvember 16, 2005


    Make my day

    Sá soldið inn á blogginu hennar Lísu og þetta gjörsamlega bjargaði deginum hjá mér, búin að flissa eins og kjáni :) sem er alltaf gaman.
    Kíkið á þetta

    - Játaði Karen

    Kids

    Fór eftir vinnu í gær að djöflast aðeins í litla frænda mínum, það er alveg ótrúlegt hvað svona lillar geta verið skemmtilegir. Í dag snýst allt hjá honum um að vera lögga, mamma hans keypti fyrir hann eitthvað löggudót og var gamla frænkan handjárnuð, henni hent í fangelsi (inni í þvottahús) og hún elt á löggu(mótor)hjóli. Sjáið þetta fyrir ykkur, lillinn berrassaður á þríhjóli með stúdentahúfuna mína á höfðinu eltandi mig út um allt hús. Það kalla ég sko fjör í lagi.

    Annars bara rólegheit, ekkert að gera í vinnunni, langur dagur framundan, með harðsperrur sem getnar voru af Kölska sjálfum, kærastinn minn er sjúklega FOXY og ég vildi að það væri komin helgi!
    En hvað segir þú?

    - Játaði Karen


    þriðjudagur, nóvember 15, 2005


    The "object" of my affection

    Ohh sweet Lord hvað ég er með miklar harðsperrur, tók mig til og hentist í Body Pump eftir vinnu í gær enda ekki búin að mæta í ræktina í 2 vikur. Óþekka grænmeti! Mér var svo sem nær að vera svona löt og er ég að súpa seyðið af því í dag. Það er samt svo fínt að vera að vinna svona á líkamsræktarstöð, þegar ég mætti í gær bauð Hildur Pump mér að velja lög fyrir tímann þannig að ég fékk að ráða og valdi ógeðslega erfið lög sem var líklegast ekki það sniðugusta. Þegar tíminn var búinn þá var ég komin með Parkinssons veiki og skalf eins og lauf í vindi. Nice!!
    Konurnar í vinnunni hjá mér voru að tala um að þær ættu ennþá eitthvað dót sem þær voru að safna þegar þær voru börn, frímerki og glansmyndir. Ég var einmitt að segja það við Óla um daginn að ég er orðinn þannig í dag að ég á ekki einn hlut sem mér er ekki sama um, ef þið skiljið mig. Ekkert af þeim hlutum sem ég á hvort sem það er efnahagslegt verðmæti eða tilfinningalegt skiptir mig máli. Ef að það myndi kvikna í hjá mér þá er ekkert sem ég myndi taka með mér út, nema kannski Gossi gamli bangsinn minn, en bara ef að hann væri við hendina. Ég er með heima hjá mér fullt af ljósmyndum, bréfum, ljóðum, dagbækur og annað sem eru dýrmætar minningar en ég myndi samt ekki einu sinni verða leið ef þetta yrði allt horfið á morgun og ég ætti ekki neitt. Ég var ekki svona, einu sinni þá skiptu hlutir mig gríðalega miklu máli og þá sérstaklega þessir tilfinninga hlutir. Þegar ég var krakki þá hefði ég helst viljað geyma öll "verðmæti" mín í poka við herbergis hurðina svo að ég gæti auðveldlega bjargað þeim ef að eldur kæmi upp. Ákvörðunin um að láta þetta ekki skipta mig máli var tekin meðvitað, því að málið er að við eigum ekki hluti þeir eiga okkur ef að þeir komast inn í sálina á okkur og fara að skipta of miklu máli. Öll tilfinningalega verðmæti verða alltaf til inní mér og því þarf ég ekki hluti til að minna mig á þau.
    Það er nefnilega málið að við komum inn í lífið með ekkert og við förum alveg eins út. Ég er ekki að segja að við eigum að fara í gegnum lífið eignalaus eins og munkar og nunnur, það er um að gera að eignast þá hluti sem okkur langar í og gleðja okkur... en hafa það kannski í huga að láta þessa hluti ekki rista of djúpt því að eftir allt þá eru þetta bara hlutir og auðvelt að bæta missi þeirra.
    Ég á hins vegar fullt af fólki sem að ég get ekki hugsað mér lífið án og þau eru í staðinn the objects of my affection.

    - Játaði Karen


    mánudagur, nóvember 14, 2005


    Some R&R and TLC

    Rest and Relaxation!
    Ég er algerlega endurnærð eftir helgina, þvílík afslöppun í sveitinni.
    Við vorum komin í Húsafell seinnipartinn á föstudag og var strax farið í það að láta renna í pottinn og leggjast þar ofan í og slaka, yndislegt! Ég held að heitir pottar séu ein mesta snilldaruppfinning allra tíma. Veðrið var frábært, kalt og stillt og heiðskírt. Við lágum í algerri afslöppun alla helgina og er það ein besta tilfinning í heimi að vakna og vita að maður þarf ekkert að fara og ekkert að gera. Á laugardeginum var svo reynt við Íslandsmetið í pottasetu en eins og allir vita þá eigum við Soffía það met síðan í sumar þegar við sátum 7 klukkutíma í heitum potti. Metið var ekki slegið að þessu sinni en 3 klukkutímar eru samt ansi vel af sér vikið :)
    Slaka slaka slaka, borða góðann mat, drekka gott vín, í afskaplega góðum félagsskap, er hægt að biðja um meira?
    Þetta var svo það sem ég þurfti eftir svefnlausu stuðhelgina síðustu í Koben.
    Eins og ný kona!

    - Játaði Karen


    fimmtudagur, nóvember 10, 2005


    On Foot!

    Óli var á foreldrafundi í morgun svo ég labbaði í vinnuna, það er svo sem ekki frásögufærandi en ég ætla samt að segja ykkur frá göngunni.

    Til að byrja með þá er eitt að TO DO hlutunum mínum í dag að skrifa Herra Sigurði Skarphéðinssyni gatnamálastjóra harðort hótunarbréf. Annað sem ég ætla að gera er að vera yfir mig ánægð með nýju úlpuna mína og gráta birtum tárum yfir nýju skónum mínum. En nú hefst lesturinn.....

    Ég vaknaði í morgun kl 6:53 þegar að Óli var að leggja í hann, ég var búin að ákveða að fara á fætur um 7:30 til að hafa nægan tíma til að taka mig til og labba. Þannig að ég stillti bara klukkuna og hélt áfram að kúra. Það er ekki mín sök að það var svona huggulegt að lúlla og það er alls ekki mér að kenna að þegar klukkan hringdi 7:25 þá stillti ég á Snooze og svo aftur og aftur og aftur.... já og aftur. Klukkan 8:19 þegar ég hljóp út illa til reika var nokkuð ljóst að ég yrði ekki mætt tímanlega í vinnuna. Ég labbaði nú samt rösklega af stað og reyndi að líta á þetta jákvæðum augum þar sem að ég væri að minnsta kosti að fá smá líkamsrækt út úr þessu, og minnti sjálfa mig á að í vor þá gekk ég í vinnuna á hverjum einasta morgni. Nú var bara málið að finna góðann göngustíg á nýju Hringbrautinni, og viti menn þarna glampaði á glænýjan og sléttann stíg einmitt þar sem ég vildi hafa hann. Ég trítlaði glaðbeitt af stað ótrúlega ánægð með þennann fína göngustíg og ótrúlega ánægð með nýju úlpuna mína. Málið er nefnilega það að Veðurguðirnir hafa á mér megna óbeit og fylgjast grannt með því hversu vel/illa klædd ég er og passa að veðrið sé engann veginn í samræmi við klæðnað minn. Það rigndi eld og brennistein og blés af miklum krafti á göngunni minni, hence I love my coat!
    En svo ég haldi áfram með söguna þá var ég semsagt komin að umferðastöðinni þegar fallegi stígurinn ENDAÐI, hann endaði bara og allt í kringum mig var MOLDARSVAÐ og drulla. Skelfingunni laust niður og það eina sem komst að var ónei, nýju skórnir mínir . Ég þurfti að vaða drulluna, hlaupa yfir Hringbrautina Roadrunner style og komst ég við illan leik hinum meginn og var mér skapi næst að kasta mér í jörðina og orga og grenja eins og lítill krakki. Sem betur fer fann ég annann göngustíg og brú og komst seint og síðar meir í vinnuna, rennandi blaut, öll í mold og Bitur út í heiminn. En núna er ég þurr og heit búin að þrífa skónna og komin aftur í sólskinskap í myrkrinu!
    Þvílíkt spennandi morgun hjá minni!
    Á morgun er það svo námskeið í Lögræðismálum sem ég er virkilega spennt fyrir og svo enn og aftur roadtrip, en við Óli verðum í Húsafelli í afslöppun um helgina. Grill, heitur pottur og rómantík í sveitinni.... Bring it on!

    - Játaði Karen


    miðvikudagur, nóvember 09, 2005


    Out of my mind

    I'm young and I'm hip and so beautiful,
    I'm gonna be a supermodel

    I didn't eat yesterday,
    I'm not gonna eat today,
    I'm not gonna eat tomorrow,
    Cuz I'm gonna be a supermodel.

    so beautiful.......I'm gonna be a supermodel

    Jill Sobule



    Bötnuð feitan..........

    - Játaði Karen

    The horrible FATS of life

    Feit í dag, ógeðslega leiðinlegt! Ég vissi svo sem að það myndu verða einhverjar afleiðingar af því hversu sjúklega HOT ég var um helgina. Heit í gær... Feit í dag :(
    Enn og aftur blóm og kransar afþökkuð nema ísblóm og kransakökur. Takk fyrir!
    Eins skemmtilegt og mér finnst yfirleitt að vera kona þá er það samt frekar súrt að líðan manns sé stjórnað af hormónum og drasli sem að tæta og trylla mann. Ég ætti kannski að prófa að pota í nýrnahetturnar á mér og athuga hvort ég get eitthvað breytt þessu...
    Það er annað hvort það eða að þvinga Óla til að ganga í samtökin F.W.A.T.M.T.L.T.A með mér :) Fat Women And The Men That Love Them Anonymous
    Hahahahahahaha :)

    - Játaði Karen


    þriðjudagur, nóvember 08, 2005


    Koben part III

    Komin heim og aftur í vinnu, langar í meira frí og leika mér meira. En ég ætla að klára að segja ykkur ferðasöguna. Laugardagurinn fór sem sagt í að liggja eins og skötur um alla stofu hjá Lóu og slaka. Seinnipartinn fórum við í smá göngu til að hressa okkur við og enduðum á kaffihúsi þar sem að við Ragga nagli fengum okkur bjór sem hjálpaði heilmikið. Eftir það fórum við heim og supum og supum veigarnar sem tindruðu ískaldar í frystinum. Að drekka vodka er afbragðsgóð skemmtun! Uppúr miðnætti þegar við vorum allar orðnar brjálæðislega sætar og mjúkar þá stukkum við í lestina og í bæinn. Old English pöbbinn varð fyrir valinu þegar í bæinn var komið. Lifandi tónlist, hresst starfsfólk og KLÁM í sjónvarpinu!!! Við komum okkur notalega fyrir á efri hæðinni og það tók okkur ekki nema augnablik að skilja afhverju við vorum einu stelpurnar og afhverju allir gaurarnir snéru stólunum sínum að sjónvarpinu. Það var Klám í gangi. Ragga hetja stökk niður og klagaði og ekki leið á löngu þar til að strákar í stuttbuxum að elta bolta fylltu skjáinn í staðinn. Go Ragga, Go Ragga!! Alger óþarfi að særa okkar ofurviðkvæmu blygðunarkennd með svona sora, ahemm, hóst, ræsk! Við dönsuðum langt fram á nótt enda var dúettinn sem var að spila alveg frábær. Ógleymanlegt var þegar við vinkonurnar tókum RIVERDANCE atriði, ég gef ykkur góðfúslega leyfi til að kalla mig Karen Ulrich Lord of the dance héðan í frá. Við rúlluðum heim seint og síðar meir all djammed out! Sunnudagurinn fór í smá last minute shopping og svo bara í að chilla á Kastrup. Lóa og Þröstur voru þvílíkt yndislegir gestgjafar og Þröstur á skilið fálkaorðuna fyrir hversu vel hann tók því að láta okkur stelpurnar yfirtaka heimilið og það var sama hvert hann snéri sér allsstaðar rakst hann annaðhvort á kvenmann eða eitthvað stelpudót og hann virtist ekkert ósáttur. Þetta var ótrúlega smooth og velheppnað frí en mikið er samt yndislegt að vera komin aftur heim.


    - Játaði Karen


    laugardagur, nóvember 05, 2005


    Koben part II

    Ég er glær, gjörsamlega gegnsæ!! Þvílíka snilldarkvöld í gær, við byrjuðum kvöldið á á Salsa Tropic í miðbænum. Þar var tekið vel á móti okkur og byrjað að dæla í okkur frosnum jarðaberja Margarítum namm namm namm. Svo var borðað og borðað og endalaust drukkið og meira og meira og meira. Myndirnar sem við tókum yfir kvöldið urðu djarfari og djarfari og á endanum bannaðar innan 18 ára. Eftir matinn var byrjað á danskennslunni. Þar sem að Miss Ulrich hefur sko mjaðmasveiflurnar á hreinu þá fékk hún þann umdeilda heiður af dansa við kennarann. Hann hélt að ég vissi alveg hvað ég var að gera og hvíslaði að mér "now we will do the combination" ég horfði á hann með HA! skilti á hausnum og sagði að ég vissi ekkert hvern fjandann ég væri að gera og var eldsnögg að stinga af um leið og tónlistinn hætti. Möggu leist vel á að prófa kennarann og sat uppi með hann á meðan við hinar skáluðum og flissuðum. Eftir allt mjaðmaskakið var kominn tími til að færa sig um set og römbuðum við inn á næsta klúbb sem við sáum sem heitir Strackers eða eitthvað svoleiðis, þar hófst fjörið fyrir alvöru og var dansað og drukkinn Vodki af stút. Við höfðum varla undan að drekka allt vínið sem okkur var boðið. Hrikalega gaman!!Þar sem að það var J-dagurinn sem er rosa mikill bjórpartý dagur þá var staðurinn pakkaður og sveittur. Eftir djammið lentum við í stórvægilegum vandræðum með að komast heim og enduðum í næturstrætó, reyndar eftir að ég og Magga lentum í smá ryskingum við lögregluna.... reyndar voru þeir ekki að vinna og voru frekar fullir en það var fyndið engu að síður og flössuðu löggumerkin sín í allar áttir. Ég er búin að sofa í 3 tíma því að ég vaknaði 7 í morgun og gat ekki fyrir mitt litla líf lúllað meira og var tilneydd til að lesa sænsk slúðurblöð. Núna er ég að skríða saman og búa mig undir að byrja alla vitleysuna alla upp á nýtt.

    - Játaði Karen


    fimmtudagur, nóvember 03, 2005


    Koben part I

    Komin til Koben en get ekki staðist að keep you posted my loves, erum að slaka eftir kvöldmat hjá Lóu og Þresti og ég ákvað að nýta tækifærið og segja ykkur frá ferðalaginu. Við Ragga semsagt lögðum af stað klukkan 5 í morgun og elskan hann Óli var sérlegur einkabílstjóri okkar. Þegar búið var að versla aðeins í fríhöfninni þá var komið að því sem ég hafði kviðið. Samkvæmt Óla og Röggu þá er það bannað með lögum að fá sér ekki bjór í fríhöfinni, svo virðist sem að þeir sem virka grunsamlegir og anga ekki af bjór eru látnir blása í blöðru og ef að edrúmennska þeirra er á rökum reist þá er farmiðinn tekinn af þeim og þeir umsvifalaust sendir í ósmurða líkamsHOLUleit. Vissuð þið þetta?? Ég semsagt þorði ekki annað en að pína ofan í mig einn bjór og gretti mig og stundi við hvern sopa... Honestly hver drekkur bjór fyrir 8 á morgnanna. Flugið var eitt það ljúfasta sem ég hef farið í og Pétur Arnarsson flugstjóri fær toppeinkunn fyrir bæði take off og lendingu sem venjulega valda mér massa mikilli vanlíðan. Ég er nefnilega frekar flughrædd og þá finnst mér lendingin sérstaklega erfið. Ég er sallaróleg á meðan freyjurnar eru að vappa um og sinna manni en um leið og þær eiga að setjast og vera stilltar þá fer ég að hafa áhyggjur. Ég lenti í því á leið frá Aþenu eitt sinn að ég var að fljúga með næturflugi British airways. Ef þið hafið einhvern tímann ferðast með BA þá vitið þið að yfirleitt eru eingöngu flugþjónar að störfum þar og jafnvel engin kona í Crewinu. Þannig var það að ég sat beint á móti sætunum sem að flugþjónarnir sátu í, hnéin á okkur rákust næstum saman. Þetta fannst mér tilvalið því að með þessu móti gat ég fylgst grannt með öllum svipbrigðum just in case að eitthvað skrítið færi í gang. Og viti menn ... þegar við erum að byrja lendinguna í London þá byrjar alveg brjálaður hristingur og mér hættir alveg að lítast á blikuna, ég stari stíft á flugþjóninn fyrir framan mig. Hann byrjar mér til mikillar skelfingar að baða út höndunum og yppta öxlum við næsta flugþjón. Inni í höfðinu á mér ómar skelfingaröskur " Ég er of ung til að deyja". Enn stari ég og stari, ég starði svo ákaft á manninn að þegar við vorum lent þá hallaði hann sér að mér og bauð mér á date! Pælið í því :)

    En dagurinn í dag er búinn að vera æðislegur, búin að versla af mér aðra rasskinnina og er planið að klára dæmið á morgun svo að við getum áhyggjulaust byrjað að teyga þá fjölmörgu lítra af áfengi sem að bíða okkar. Annað kvöld erum við að fara á Salsa stað að borða og svo í salsa kennslu eftir það! Magnað!!!


    - Játaði Karen


    miðvikudagur, nóvember 02, 2005


    Babytalk

    Við Óli fórum í matarboð hjá Röggu vinkonu í gærkvöldi, þetta var reyndar óvenjulegt matarboð þar sem að annar gesturinn sá um innkaupin, matreiðsluna, fráganginn, og seinna meir símsvörun líka. Og það var ekki ég :)
    Óli eldaði þvílíkt fínann mat fyrir okkur og við Ragga tókum bara prinsessuna á þetta. Arnþór litli sýndi allar sínar listir og fengum við að sjá allt sem hann kann, drekka, borða, slefa, gubba, hjala, brosa, og KÚKA upp á BAK! Svo eftir það fengum við að sjá hann fara í bað :)Það er ekkert smá gaman af þessum krílum.
    Eftir smáumræður um meðgöngu og fæðingar og ég var komin með símanúmerið hjá Kínverska sendiráðinu byrjuð á ættleiðingarferlinu hehehe!!
    Ágúst Smári frændi er að verða 3 ára þannig að ég er alveg komin úr æfingu að taka á svona baby!

    En ég er samt bara að grínast ég er ekkert hrædd hvorki við að ganga með né fæða barn held að það verði bara gaman, jafnvel þó að ég verði mest ólétt örugglega á rassinum og verð að hafa barnið á brjósti fram yfir fermingu til að ná línunum aftur í samt lag. Þegar Hanna systir var ólétt þá var ég mjög upptekin af því að troða í hana vítamínum og steinefnum og hollum mat, mátti sjá glitta í drápssvip á henni þegar ég byrjaði að þylja "prótein fyrir barnið, kolvetni fyrir þig."
    Hún og mamma hlógu að því að börnin mín yrðu svo vel í holdum þegar þau fæddust sökum holls lífernis mömmunar að þau myndu ekki passa í litlu plastvöggurnar á fæðingardeildinni og þyrfti skóhorn og 5 hjúkkur til að koma því í og úr vöggunni.
    Jamm huggulegt ekki satt.


    - Játaði Karen


    þriðjudagur, nóvember 01, 2005


    Traveling woman

    Maður er rétt komin niður á jörðina eftir helgina á Selfossi þegar ég fer að undirbúa næsta ferðalag, að vísu aðeins lengra í þetta sinn. Á fimmtudagsmorgun leggjum við Ragga af stað til Koben til að leika við Lóu og Möggu. Mikið rosalega hlakka ég til. Ef ég hugsa of mikið um þetta þá verður barnið alveg tryllt og ég get ekki unnið né hugsað. Það er tæpt ár síðan við vinkonurnar vorum síðast allar saman og eðlilegt að spennan sé allt um koll að keyra. Fékk samt smá sjokk í gær þegar ég mundi að ég á eftir að athuga hvort að passinn minn sé ennþá gildur, ætla að bruna heim í hádeginu og athuga það. GAMAN!! Ætlum að gista allar saman hjá Lóu og Þresti í nýkeyptu íbúðinni þeirra, á eftir að vera alveg eins og þegar við vorum unglingar allar sofandi á dýnum í stofunni heima hjá hvor annarri.

    En ég gleymdi að segja ykkur eitt hriklega fyndið sem gerðist á árshátíðinni, ég var að tala við afar indælt par og strákurinn segir við mig " Viltu ekki koma og setjast með okkur, konan er orðin svo þreytt í fótunum", ég lít niður á fæturnar á dömunni og sé mér til mikillar skelfingar þvílíkum pyntingarskóm hún er í. "Í guðanna bænum sestu með konuna þína" segi ég. Þá horfir hann á mig og segir "þú heldur að þetta sé slæmt, ég er í glænýjum skóm sem ég keypti bara í gær." "Æji greyið mitt" segi ég.
    "Já en það er ekki allt, annar skórinn er númer 45 en hinn er númer 43 og mér er illt!" Ég varð alveg vitlaus af hlátri, strákgreyið hafði keypt sér nýja skó á leiðinni austur og var skóparið í sitthvorri stærðinni, en ég kalla hann góðann að láta sig hafa það og pína sig í þá til að vera fínn.

    - Játaði Karen